Her Söz Bir Penceredir (ya da Bir Duvar)
Öylesine mahkum hissettiriyor ki sözlerin,
Sanki yargıladm beni ve sürgüne gönderdin ...
Çekip gitmeden önce mutlaka bilmeliyim,
Gerçekten bu muydu söylemek istediğin?
Savunmaya başlamadan sana kendimi,
Dile gelmeden, aciyla ya da korkuyla,
Sözcüklerle bir duvar örmeden aramıza,
Doğru mu duyduğum, bir daha söyle bana.
Her söz bir penceredir, ya da bir duvar,
Mahkum da eder kişiyi, azat da eyler ...
Konuşurken ve dinlerken ben,
Sevginin ışığı aksam içimden, izin ver ...
Pek çok şey var söylemem gereken,
Ve onlar öyle önemli ki benim için ...
Anlatamazsam sözcüklerle derdimi,
Özgürleşmeme yardım eder misin?
Eğer seni yermiş gibi göründüysem,
Eğer düşündüysen umursamadığımı,
Duymaya çalış sözcüklerimin arasında
Seninle paylaştığımız bütün o duyguları
Sayfa 15 - RemziKitabı okudu
D e v r i m ö ğ r e t i s i n d e b i r k u r u n t u . ¬–Güzel insanlığın en gururlu tapınağının derhal, neredeyse kendiliğinden yükseleceği inancıyla, tüm düzenlerin yıkılmasını coşku ve belagatle isteyen politik ve sosyal hayalperestler vardır. Bu tehlikeli düşlerde hala insan doğasının mucizevi, başlangıçsal ama adeta ü s t ü ö r t ü l m ü ş iyiliğine inanan ve bu örtmenin tüm suçunu topluma, devlete, kültürdeki eğitim kurumlarına yükleyen Rousseau’nun batıl inancının yankıları duyulur. Ne yazık ki böyle her devrimin, en yabanıl enerjileri en eski çağların çoktan gömülmüş korkunçlukları ve ölçüsüzlükleri olarak yeniden dirilttiğini, tarihsel deneyimden biliyoruz: yani biliyoruz ki bir devrim elbette donuklaşmış insanlıkta bir enerji kaynağı olabilir, ama asla insan doğasının biz düzenleyicisi, yapı ustası, sanatçısı, yetkinleştiricisi olamaz. – V o l t a i r e ‘ i n ölçülü, düzenlemeye, arındırmaya ve yeniden inşaya eğilimli doğası değil, R o u s s e a u’ n u n tutkulu budalalıkları ve yarı-yalanları uyandırdılar devrimin iyimser tinini, ona karşı şöyle sesleniyorum ben de: “Ecrasez l’infame!” [ Ezin alçağı! ] A y d ı n l a n m a v e i l e r i c i g e l i ş m e n i n t i n i onun yüzünden kaçırılmıştır çok uzağa: bakalım – herkes kendinde baksın – onu geri çağırmak olanaklı mı?
izz b. Abdisselâm'ın öğrencilerinden el-Bâci hâdiseyi şöyle nakletmektedir: "Hocamız bir Bayram günü Eyyübi Hükümdarı Eyyûb'un yanına kaleye gitti. Orduyu ve devlet erkânını hükümdarın önünde saf saf dizilmiş halde gördü. el-Meliku's-Salih de Bayram günlerine
özgü bir şaşaa içerisinde, Mısır hükümdarlarının âdeti üzere süslü
Sayfa 77Kitabı okudu
UBÂDE b. SÂMİT
Allah’ın Ordusunda Bir Komutan
Ensârdan bir müslümandır. Ensâr hakkında da Allah Resûlü (s.a.v.) şöyle demiştir: “Şayet ensâr bir vadiye veya guruba girseydi, ben de ensârın vadisine (yoluna) ve gurubuna katılırdım. Yine hicret olmayıp, muhacir olmasaydım. Ensârdan birisi olurdum.”
"ama elbette sihir bakanlığı çok geçmeden onun izini bulacaktır."
"ben bundan şüpheliyim," diye bağırdı minicik profesör marchbanks, "eğer dumbledore bulunmak istemiyorsa! ben bilmem mi hiç... biçim değiştirme ve tılsım f.y.b.s.'lerinde bizzat ben vardım... bir asayla yapıldığını daha önce hiç görmediğim şeyler yapmıştı."
Peygamber Efendimiz Enes’e dua eder: “Allah’ım sen onun malını ve neslini çoğalt ve ona bereket ihsan et”
Enes b Malik vefat edeceği zaman kendi söylüyor : “Efendimiz bana bu duayı yaptıktan sonra ben neslimden tam 125 kişiyi gördüm ve onları kendi ellerimle defnettim.”
y
@ymym
·28 Şubat 01:48
Peygamber Efendimize ev hediyesi getirmektedirler. Ümmü Süleym 10 yaşındaki oğlu Enes’in oğlundan tutarak getirir:”Ya Resulullah! Herkes sana hediye getirdi. Benim sana sunacağım bir hediyem yok Ben de sana canımdan bir parça olan oğlumu sana hizmet etmesi için getirdim. Onu benden kabul buyur ve ona dua et.”
