Onların evlerine girmiştim, şu an o evin içindeydim ama kendimi yine kapının dışında kalmış gibi hissetmiştim. Elim kapıdaydı, içeriden gelen sesleri dinliyor gibiydim ve gülümsüyordum ama onlar için o kadar da önemli değildim. Aslında konu da tam olarak buydu. Onlar Sokak Nöbetçileri'ydi, ben misafirdim. Onlar daima bu evin içinde beş kişi kalacaklardı, ben dâhil olduğumu düşünsem bile hep onlardan bir adım daha geride duracaktım.
Sayfa 364Kitabı okuyor
Allah'ım son sayfalarda ağlayacaktın neredeyse. Önce sinirden sonra finalin güzelliğinden. @zeynepinkitapligi_ Zeynep müko kitap seçmişsin valla, çok sevdim.
Mini @her yabancı grubu olarak (
Azra @redcatsjournal @bestimlibrary @esranazeninsblog ve @zeynepinkitapligi_ )bu kitabı geçen ay seçmiştik. Tabii ben çok düzenli bir insan
Evet çok zor dönemlerden geçtik,
geçiyoruz!
Bazen o kadar zor geliyor ki nefe's bile alamıyoruz.
Madde alemi yıllardır esir etti hepimizi!
Anlıyorum!
Gerçek 'insan' ların verdikleri sınavlar çok çok daha ağır.
Biliyorum!
Uyan'maya başladıkça önce bi
Yalnız hissediyorsun kendini
Biseyler oluyor ama anlatamıyorsun
En
Ne demek " ins'an " ?
Ne ifade ediyor sana ?
Hani bütün evrene hükmet diye yarattığı o "ins'an"
Ruhumdan ruh üfledim diyo'r
* Hani Rabbin Âdemoğullarının sırtlarından zürriyetlerini izhar etmişti de kendilerini! kendilerine! tanık tutarak
Ben, Rabbiniz değil miyim demişti; onlar da evet, tanığız, Rabbimizsin
NUR RİSALELERİNDE HZ. ALİ İLE İLGİLİ RİVAYETLER
"BEN İLMİN ŞEHRİYİM, ALİ DE ONUN KAPISIDIR."(1)
Nur Risaleleri'nde "Keramet-i Aleviye" diye sunulan bu büyük iddiaların temel dayanağı, işte bu hadistir. Bu hadisin Nur Risaleleri'ninde zikredilmesinin sebebi, müellifinin gizli ilimlerin Hz. Ali'ye verildiğine inanması ve bundan kendisi ve risaleleri lehine
Sayfa 223 - Süleymaniye vakfıKitabı okuyor
Hz. Ömer'in kader anlayışını Kur'an inşa etmişti: Buhâri ve Müslim Sahihlerinde şöyle bir olay naklederler. Halife Hz. Ömer, Şam'ın fethini kutlamak ve İslam ordularını denetlemek için yola çıkar. Öğrenir ki ordugâhta veba salgını vardır. Hz. Ömer beraberindeki insanlara seslenerek, "Ben hayvanımın üstünde sabahlayacağım, siz de öyle yapın" der. Ordu komutanı Ebu Ubeyde b. Cerrah, eski tasavvurun tortusuyla; "Allah'ın kaderinden mi kaçıyorsun?" diye sorar. Hz. Ömer, "Keşke bu sözü senden başkası söyleseydi!" diyerek, bu büyük sahabiye böyle bir yaklaşımı yakıştıramadığını ifade eder. Ardından bu düşüncesini reddeden ve kader mesele sine nasıl bakılması gerektiğini öğreten bir cevap verir. "Evet, Allah'ın kaderinden, yine Allah'ın kaderine kaçıyorum."
Sayfa 105Kitabı okuyor
Bu yorumların ortak noktası şudur: Allah’ın rahmetinden ancak kör taassup göstererek inkârcılıkta direnen kimseler ümitlerini keser. Mümin kişi ise kullukta ne kadar kusurlu olursa olsun, “Artık kesinlikle Allah bana acıyıp affetmez” diyerek O’nun engin rahmet ve bağışından ümit kesmez; aynı şekilde bu mümin iyi kul olmak için ne kadar gayret ederse etsin asla ameline güvenip, “Ben üstüme düşen her şeyi yaptım, artık Allah’ın rahmetine ve affına ihtiyacım kalmadı” diye düşünmez.
Sayfa 328Kitabı okuyor
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
birilerini mutlu etmekle geçmiş hayatım.
şöyle bir baktım da kendim için hiçbir şey yapmamışım...
o seviyor diye pişirmişim yemekleri,
şu seviyor diye demlemişim çayı,
bu seviyor diye görüşmüşüm muhabbeti sarmayan kişilerle...
birilerini mutlu etmek için gitmişim kilometrelerce yolu...
kıymetim bilinmemiş......
kimsenin önceliği olmamışım
"İşte, şimdi beni yine tahrik ediyorsun," diye fısıl dadı.
"Külot giymemiş olman iyi bir şey."
"Öyle mi, nedenmiş?"
Clay geriye çekilip etrafı kolaçan ettikten sonra ar- ka cebine uzandı. Etrafta kendileri gibi yemek yiyen birkaç kişi, barmen ve garson vardı. İçinde çok gizli bir şey varmışçasına elini yumruk
Sayfa 128
Unutursam Fısılda
Sevgilim, bitanem, sen şu anda melekler gibi uyuyorsun. Sana bi sürpriz yapmak istedim. En güzel şarkımı senin için sakladım. Bakalım bunları ne zaman bulacaksın. Belki de hiç bulamayacaksın, bilmiyorum. Ama içimden bi ses bi gün bu mektubu okuyacağını ve besteyi bulacağını söylüyor. Eğer okuyorsan ve yanında ben varsam şu an bak bana, gözlerimin tam içine bak. Eğer yanında yoksam ,hayat bu ne olacağımız belli değil elbet, şunu bilmeni isterim ki seni hep çok sevdim. Sen benim biriciğimsin peri kızım. Eğer bi gün kavga edersek bu mektup ikimizin de özrü olsun.
Ben ne yapıyorsam, sadece hoş- landığım için yapıyorum ve bunların hepsini de senin- le yapmaktan zevk alıyorum."
Bu cümlenin üzerine Julia'nın tüyleri diken diken oldu. Dudaklarını Clay'in çenesine sürterek, "Ben de senin için aynı şeyleri hissediyorum," diye fısıldadı ve Clay, onu birden kollarının arasına alarak sımsıkı sa- rıldı. İkisi de hiçbir şey söylemeden bir süre öyle kaldı- lar. Bütün güzel olasılıklarla dolu bir balonun içinde- lerdi sanki ve zaman durmuş gibiydi adeta. Julia bir an için ikisinin birlikte olabilme ihtimalini ve şu anda ya- şadıkları gibi, daha birçok güzel ânı birlikte yaşayabi- leceklerini düşündü. Onunla olmaktan hoşlarıyordu Julia, hatta belki de biraz fazla hoşlanıyordu.
Sayfa 122
Bir Peygamber âşığının bize hediyesi...
YAĞMUR
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat.
...
Hasretin alev alev içime bir an düştü,
Değişti hayal köşküm, gözümde viran