Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
- Ben yaşamda çok aradım ve çok bekledim. Ama istediğimi hiçbir zaman bulamadım.
Gözlerini görsem ömrüm tutuklanır Ben kirpiğine sığacak ömür bulamadım
Reklam
Yorum bulamadım
--Çalışan insan onlar. İkisi de sabahın kör karanlığından akşama kadar çalışıp didiniyorlar. --Karısını çalıştıran adama koca mı derim ben? Kadın dediğin, evin süsüdür. Yemeğini yapar, çocuğunu paklar, büyütür. Yoksa neden evlensin ki kadın?
Daha özgün barışma mesajı duymamıştım.
Ben asıl sana hamamböceklerinden bahsetmek istiyorum. 250 milyon yıldır hiç değişmemiş olduklarını biliyor muydun? Dünyanın başından neler gelmiş geçmiş ama onlar hâlâ ilk günkü gibi yaşıyorlar. Atom bombası filan atılıyor, “Bize fark etmez” deyip yaşamaya devam ediyorlar. İşte ben de sana karşı, tıpkı hamamböcekleri gibi, başından beri değişmeyen bir sevgi besliyorum. Tarif etmek için daha sevimli bir hayvan bulamadım, özür diliyorum, ben barışmak istiyorum Osman.
biliyor musun ben gitseydim asla dönmezdim ama gidemedim. aslında gidecek bir yer bulamadım. hep kaldım bu adada. ''emekli mimarımdır, arkeolog kenan bey'in karısıyımdır.'' deyip kaldım.
Hızır
Biri varmış, biri yokmuş... Bir Padişah varmış. Bu Padişah bir gün tellallar bağırttırmış: "Kim bana Hızır’ı bulup getirirse ona ne isterse vereceğim," diye. Hızır’ı kim bulabilir? Hiç kimseden ses çıkmamış. Bir fakir adam varmış. Bir sürü oğlu uşağı varmış bunun. Karısına demiş ki: "Karı, nasıl olsa hepimiz nerdeyse açlıktan
Reklam
Yol kısa, bir şey açıp okumaya değer mi diye düşündürüyor; üstelik bu kadar kısalıkta bile okumadan duramayan insan gibi gö­rülmek de başka bir hal, onu da kaldırabilmek lazım; ne ge­rek var. Kimliksizlikten, kıpırtısız ve çağrışımsızlıktan güzel bir şeyi ben bulamadım ki bu yaşıma kadar.
İnsanın, kendisi gibi olmak istemediği zamanlar da varmış. Ben, her zaman kendileri gibi olmaları için baskı yapıyormuşum onlara. Tek yönlü, can sıkıcı bir yaşantıya itiyormuşum onları. Size yaranmanın bir yolunu bulamadım zaten.
Sayfa 689Kitabı okudu
ALİ Meryem Teyze. MERYEM Ne işin var senin oğlum burada? ALİ Medine'yi soracaktım. MERYEM Medine seninle değil mi? Siz birlikte kaçmadı­ nız mı? ALİ Kaçacaktık. Ama gelmedi Medine. Yalvarırım söyle, başına bir şey mi geldi Medine'nin? MERYEM Aah, Ali, oğlum, ben de seninle kaçtı sandım. Ne bileyim? Nerede bu kız? ALİ Gülşen'le mektup gönderdim. Sen iki haftadır salma­ yınca, hasretine dayanamadım, kaçalım dedim. O da istiyordu. Kararlaştırdık. Saatlerce bekledim, gelmedi. Doğru söyle Meryem Teyze, Medine içerde, iyi değil mi? Söz, kaçırmayacağım. Bir göreyim yüzünü, iyi ol­ duğunu, ha, sonra giderim. Bırakırım peşini. MERYEM Medine yok oğlum. Seninle kaçtı diye . . . Ze ynep Kaçar hammet de peşinden gitti. Bulamadım diye döndü sa­ baha karşı. Medine diye bir kızımız yok arhk dedi. Vurdu, uyudu. Ben de oh dedim içimden, kaçh kurtul­du Medine. Büyük şehre gider, evlenir Ali'yle. Nerede bu kız oğlum? Başına bir şey geldi yavrumun.
Sayfa 89 - Mitos Boyut yayınları 2011Kitabı okudu
Fıskın envâında yüz bin kere ettim cüst-cû İllet-i alâm-ı yeise bulmadım bir çare ben (Ahlaksızlığın her türünde üzüntünün verdiği acılara/Bulamadım bir çare yüz bin kez aramış olsam da.)
Reklam
Hiç kaybolmuş hissettiğin oldu mu? Hayatının ortasında öylece durduğun, müziğin sesini kısıp etrafına boş boş bakındığın ve "Ben şimdi nereye gideceğim?" diye düşündüğün oldu mu? "Burası neresi, neden buradayım ve buradan nereye gideceğim?" gibi sorularla boğuştun mu hiç? Halbuki evindesin, odandasın, sokağındasın. İnsan evinin içinde, odasının içinde, yatağını içinde kaybolur mu hiç? İnsan yıllardır yaşadığı sokağın içinde kaybolur mu? İnsan doğduğundan beri yaşadığı bedenin içinde kaybolur mu? Ben kayboldum. Çok defa kayboldum, çok defa yolu buldum. Bazı yolları hala bulamadım, evrenin bazı yerlerinde hala kayıp haldeyim, hala bulunamadım. Evrenin bazı zamanlarından bir nokta gibi kaybolup gittim. Kimse tarafından bulunmadım çünkü kimse tarafından aranmadım. Ruhum bazı sokaklarda kayıp, bazı telefon konuşmalarında, bazı mesajlarda, bazı akşam yemeklerinde kayıp. Ruhumu masaya bırakıp odama gittiğim akşam yemekleri geçirdim. Sevgisiz büyüdüm, meraksız, ilgisiz ve hatta umarsız.
POYRAZ İnsan kendi bulurmuş doğru yolu. Ben bulamadım...
“İntihar, yaşamaktan bile zor. Ben önce kendimi denize atmayı düşünmüştüm. Denizle çepeçevre çevrili koca İstanbul'un Anadolu yakasını, Rumeli yakasını baştan sona dolaştım, kendimi denize atacak kadarlık olsun boş bir kıyı parçası bile bulamadım. İstanbul'un bütün deniz kıyılarını zenginler zapt etmişler: Yalılar, villalar, gazinolar, kayıkhaneler, bahçeler, özel rıhtımlar...” “Güzelim memleketi yaşanmaz hale getiren işte böyleleri...”
Nesin yayınlarıKitabı okudu
Mahmure Abla geldi ve dedi ki: — Dün gece Kolonel Heathcote Smythe geldi, seni görmek istedi. Şimdi, sen gelmeden önce de geldi, tekrar geleceğini söyledi. Kolonel H. Smythe, Amerikalı Galthorpe’un sağ koluydu ve Rumeli Hisarı’nda bize komşuydu. Kendi kendime dedim ki: “Her hâlde şahsen beni tevkife gelecek değildir; olsa olsa, siyasî bir şeyler
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.