Tezer Özlü - Çocukluğun Soğuk Geceleri
açıkçası kitabı pek sevemedim. böyle kitaplar artık bana hitap etmiyor. (iyi ki...) kitap sürekli bir "karamsarlığa, kötü hislere, hiçliğe" sürüklüyor. yazar ile ilgili çok fazla olumlu düşünce, yorum aldım. aynı zamanda çok fazla sevildiğini de duydum. maalesef umduğumu bulamadım... herhalde "eski ben" olsaydı kitabı da yazarı da çok severdi. :) fakat artık kendi hayatımda umutsuzluğa, karamsarlığa, kötü hislere, kötü düşüncelere yer vermiyorum. ondan böyle düşünmem sanırım. kitabın dili ise sade, yalın ve anlaşılır. okumakta sıkıntı çekileceğini zannetmiyorum.
kitabın kendisine gelirsek... açıkçası Tezer'in kendini iyi ifade edebildiğini düşünüyorum. o cümleleri kurabilmek, o kitabı yazabilmek ve çok da beğenilmek güç. fakat Tezer bunu başardı. :)
eğer bu tür kitaplar okumak sizlere zevk veriyorsa bence okumalısınız, fakat daha fazla karamsar olmak istemiyorsanız bence kesinlikle okumamalısınız. (kitaptan önce arabesk dinlemeyi bırakmıştım. bu kitapla tekrar başladım...)
parantez içinde belirttiğim gibi kitap sizi etkisi altına alıyor.
(eskiden uzun yazardım fakat bu sitenin amacı dışında kullanıldığını, herkesin bir başkasının düşüncelerini, davranışlarını hatta yapmadığı şeylerden ötürü kötü itham edildiğini görüyorum. yazık... okunması için yazmadım, uzun zamandır yazmadığım için yazdım. tekrar paylaşmak falan yok. ;))
