Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Öyküler
Bir kasabada geçen hikayade birbirine bağlı,aynı karakterlerin yer aldığı 4 öykü bulunmaktadır.
Bu öyküler Reyhan Teyze,Boyacı,Kötü Adam,Abim öyküleridir.
Ben biraz öykülerini uzun buldum ama kasaba hayatını merak edenler severek okuyabilirler.
Merhaba Sevgili Arkadaşlar,
Kitap hakkında şu an yazacağım şey pek inceleme gibi değil de karşılaştırma gibi olacak belki ama okursanız sevinirim. Ve siz de okuduysanız düşüncelerinizi paylaşabilirsiniz.
Öncelikle kitap vampirler ve vampir avcılarını barındıran bir konuyu ele almış.
Ben Anne Rice kitaplarını, Alacakaranlık serisini, Gece Evi
Güzel kitap. Hiç böyle bir felsefeyle harmanlanmış bir kitap okumamıştım ya da ben hatırlamıyorum. Ama güzel, beğendim. Yanlış anlamayın kitaptan bahsetmiyorum. Yani bir kitapta olay örgüsü, heyecan, aksiyon, sürükleyicilik gibi kavramlar olmadan yazılan kitapları oldum olası sevmedim. Sadece anlatıma ve öğrenmeye odaklı kitaplar benim okuma anlayışıma sığmıyor. Günlük hayat yeteri kadar kendini sorgulatıyor zaten. Buna bir de kitapların ne demek istediğini eklemenin gereksiz olduğunu düşünüyordum. Ama aynı zamanda okumanın gerekliliği de aşikar. E bir yerden başlamak gerekiyorsa biraz daha duygularla alakalı olmalı diye düşündüm ve bu kitabı okudum.
Gel gelelim felsefe iyi, güzel şey. Ama Schopenhauer ' eril enerjiyi ve türün arzularını tabanda vermesinden rahatsız oldum. Fikir rahatsız etse de tespitleri mantıklı buldum. Spoiler vereceğim.
Kitapta sürekli cinsel birleşmenin sebebinin insanların kişisel hazzı değil de türün bir yanılsaması olduğunu söyleyip durdu. Güzel argümanlar var kitapta bunu destekleyen, nitekim türü kendimle beraber düşününce haklı yerleri var ama haksız gördüğüm yerleri de var. Aşkın da sonunda aşıklardan birinin ya da ikisinin de intiharıyla sonuçlandığını söyleyip durmasını tuhaf karşıladım. Annesinin yazdığı yazılar, babasının ölümü vs gibi hayatında yer etmiş olayların bu kitabı yazarken de çok fazla baskın olduğunu düşünüyorum. Hani senin annen böyle düşünüyor diye kadınlarla alakalı her şey üreme ile alakalıdır da demezsin hani. Bilemedim. Buyrun bir de siz okuyun. Hoşçakalın teletabiler. ( Bir böyle bitiresim geldi. )
Victor Hugo harikası
Kitabı ilk okumaya başladığımda beni gerçekten içine çekmişti. odamda tek başıma iken okuduğum sırada bir an kendimi hapishanede buldum içerideki mahkum bendim ve nasıl daldığımı hatırlamıyorum bile... Kitabın betimlemesi çok iyi inandırıcılık seviyesi de çok iyi kitabın başında bir ön söz vardı.. bu yapıt iki açıdan ele alınabilir bir zavallının son düşüncelerinin gelişi güzel kaleme aldığı düzensiz müsveddeler tomarı ya da sanat uğruna kendini bu düşüncelere çok kaptırmış bu fikre kendini inandırmış birinin eseriydi, bunu okuduktan sonra okuyucu karar verecekmiş ki ben de verdim. İlk başta beni gerçekten çok inandırmıştı ben tamam dedim bu bir mahkumun günlüğüdür dedim ama ilerledikçe konuşmalar o kadar düzensizleşti ki bir yandan da tereddüt ettim.. ve bazı mantıksızlıklardan dolayı kitabın bir mahkumun günlüğü olması dışında daha çok yazarın kendine çok fazla kaptırmış olduğu bir fikrin sonucunda çıkmış bir yapıt olduğuna karar verdim. Yine beni etkileyen eserlerdendi.
Beğendim.
“Küçük adımlar hala adımdır.”
En sevdiğim kitap serilerinden biri daha sona erdi ve- nasıl bir sondu öyle.
Konuya gelecek olursak, rahatlayın, kötü bir karakter yok. Hayır, İKİ TANE var!
Kiva Corentine, ne yazık ki ölümcül hapishane Zalindov'a geri döndü ve eskisinden çok daha fazla acı çekiyordu çünkü elinde avucunda ne varsa hepsini kaybetmişti. Ayrıca artık Hapishane
Hayatınızı paylaştığınız yol arkadaşınız sizden önce ölse ne hissedersiniz? Daha önceden pek düşündüğüm bir soru değildi açıkçası. Galiba ben de Fournier gibi kalan değil giden olacağını zannedenlerdenim. Fakat kitap bitince ya tam tersi olursa diye kaygılanırken buldum kendimi. Bu denli etkileyici bir kalem Fournier düşünün. Ayrıca kendisi müthiş bir anlatıcı. Yormuyor sizi doğal bir şekilde sunuyor yaşananları. Bu yüzden etkisi altına alıyor bence okuyucusunu. Kendisiyle "Nereye Gidiyoruz Baba" kitabıyla tanıştım ve mutlaka okumaya devam edeceğim yazarlardan biri.
