Oğuz Atay’ın takıntılı kahramanlarının buhranlarını ve iç çekişmelerini anlattığı öyküler kitabı.
Göreceli olarak zeki ve farkındalık sahibi kahramanların takıntılı ve miskin karakterlerinden dolayı hayatta başarıyı yakalayamaması öykülerin temelini oluşturuyor. Beyaz mantolu adam’la Atay’ın iç dünyasına çarpıcı bir giriş yapıyorsunuz. Unutulan ise içinizde bir burukluk yaşamanıza neden oluyor. İlerleyen öykülerde ise biraz sinir bozukluğu yaşamanız içten bile değil. Babama mektup karakterin “Oğuz Atay ‘in demek daha doğru olabilir “ ne kadar yadırgasa da babası ile benzeştiği noktalara parmak basması açısından önemli bir öykü. Asıl çarpıcı olan öykü ise kitabın sonunda karşımıza çıkıyor. Hapsedilmiştik, elimizde olmadan çevremizdeki değişim ve birşey yapamayışın aciziyeti içinize işliyor. En sonunda yazar karakterin ağzından bize “ben buradayım sen neredesin sevgili okur” diyerek sitemini dile getiriyor.
Bireylerin başarısızlıklarının sadece kişiye yüklenecek bir sorumluluk olmadığını, toplumunda üzerine düşeni yapması gerektiğini zaman zaman ince bir tebessüm çoğu zaman ise kaygılı gözlerle satırlar arasında yakalayabiliyorsunuz.
Tutunamayanlar dan sonra 
Oğuz Atay okumaya ara verdim uzun bir süre;fakat ardı ardına aynı yazarı okuyamasam da araya girecek başka kitaplardan sonra Oğuz Atay okumaya devam edeceğim..
Okur kalın.. :)
Ben buradayım Sevgili Oğuz Atay. Sen neredesin acaba?
Sayfa 196
Demiryolu hikâyecileri - bir rüya
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Sayfa 196Kitabı okudu
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Sayfa 196 - Bir kitap ancak bu kadar güzel bitirilebilirdi.
