Sonuç olarak Narsist insanları yücelten de yine Narsist insanlar
Hastalıklı narsisizmdeyse narsisizmin nesnesi kişinin yaptığı ya da
ürettiği bir şey değil sahibolduğu bir şeydir; örneğin bedeni, dış
görünüşü, sağlığı, zenginliği vb. Bu tür narsisizmin hastalıklı oluşu burada tehlikesiz narsisizmde gördüğümüz denetleyici öğenin bulunmamasındandır. Başardığım bir şeyden ötürü değil de sahip olduğum bir nitelikten ötürü "büyük"sem o zaman, hiç kimseyle, hiçbir şeyle ilgilenmem, hiçbir çaba göstermem gerekmez. Büyüklüğümü sürdürebilmek için kendimi gerçeklikten gitgide daha çok soyutlarım; tehlikeden daha iyi korunabilmek için kendime hayranlığımı daha da artırmak zorunda kalırım; öyle ki sonunda boş hayallerimin ürünü olarak kendine hayran olacak biçimde şişirilmiş bir Ben çıkar ortaya. Bu yüzden hastalıklı narsisizm kendi kendine sınır koyamaz; sonuç olarak ilkel bir biçimde tekbenci olup çıkar; yabancılardan aşırı bir biçimde korkar. Başarmayı öğrenen kişi başkalarının da aynı şeyleri aynı yollarla başardığını bilir — narsisizmi yüzünden kendi başarılarının başkalarınınkinden üstün olduğuna inansa bile böyledir bu. Hiçbir şey başarmamış kişi başkalarının başarılarını değerlendirmekten çok uzaktır; bu yüzden de narsist kendini beğenmişliği içine gün geçtikçe daha çok gömülerek kendini
çevresinden koparmaya, böylece herkesten soyutlamaya itilecektir.
Rıhtıma baktı Nuriye Hanım. Gülmeye çabaladı. Yüzü gerilmişti bir garip. Elini yüzünden geçirdi bir kötülüğü kovarcasına.
Rıhtımda çocuklar el sallıyorlardı. Sıralanmışlardı yan yana. Ali nişanlısının elini tutmuştu. Kısacık yağmurluğu, yeşil tyrolyen şapkası ile erkekle çocuk arası gülünç, dokunaklı bir görünüşü vardı. “Ali ağlayabilirdi
Sayfa 5 - Can YayınlarıKitabı okudu
