‘’artık eskisi gibi hissetmiyorum, düşünmüyorum, istemiyorum. canım hiçbir şey yapmak istemiyorum. sabahlara kadar oturuyorum. yalnız kalmak için... gecenin sesini dinlemek için... güneşi daha az görmek için... sosyal hayata katılmamak için... yüzümü kimseye göstermemek için... kimseyi görmemek için... öğlene kadar yatıyorum. uyanınca da yataktan çıkmıyorum. çıkmak istemiyorum. kitap okumuyorum. okuyamıyorum... çok zorlarsam belki birkaç sayfa... kulaklığımı hiç çıkarmıyorum. sabahtan akşama kadar müzik dinliyorum... en sevdiğim şarkıyı yüzlerce kere dinliyorum... kimseyle konuşmuyorum, yazmıyorum zaten merak eden de yok. hiçbir zaman merak edilecek bir insan olmadım. kimse için... evden hiç çıkmıyorum.
ailem bu halimi farketmesin diye akşam yemeğinden sonra onlarla oturuyorum, çay içiyorum, tv izliyorum, gülüyorum, konuşuyorum. ama isteyerek değil. artık eski neşem yok. ruhum öldü benim. bedenimi de ya öleceği günü bekleyeceğim ya da bir gün ben öldüreceğim... ‘’
sigara içmiyorum bu yazıyı okursanız bir tane de benim için yakar mısınız?
F.K.