Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
-İstiare ile konuşuyorsun, hoca; güzel ama insanı yanıltır. Bana kalırsa ortada ne şark var, ne de açıkta kalmış ölüsü var. Demin şarkı müdafaa eder göründüm. Maksadım sana fikrini açıkça söyletmekti. Ben şarka bağlı değilim, eskiye de bağlı değilim; bu memleketin hayatına bağlıyım. Bu Müslümanlık mıdır, şarklık mıdır, Türklük müdür? Bilmiyorum. Yirmi senedir okudum. Otuz sene kadılıklarda, Fetvahane'de çalıştım. Bir tek şey anladım: Kitapla bu hayatın ayrılığı. Sen garptan geri olduğumuzu söylüyorsun. Zaten herkes bunu söylüyor; elbette doğru bir söz olsa gerektir. Fakat ben daha mühim bir şey söyleyeceğim. Ben hemen etrafımızdaki hayattan geri olduğumuzu söyleyeceğim. Bence ne şark, ne şu, ne bu vardır; etrafımızda gördüğümüz hayat vardır. Bizi yapan bu hayattır.
Sayfa 95Kitabı okudu
İÇ SESLER KOROSU
kız: çocukken pazarı pazartesi’ye bağlayan kem geceler içim burulur, dururdu., dua ederdim içimden, yarın deprem olsa, kar yağsa, savaş çıksa, fırtına kopsa ama insanlara hiçbir fena şey olmasa da, yalnızca okullar tatil olsa diye., şu anda işte böyle aynı bu ruh halindeyim., yarın birşey olsa ama insanlara fena birşey olmasa da bu hayat biraz
