"Dünya insan için ikizdir, çünkü insanın tutumu ikizdir. İnsanın telaffuz edebileceği temel sözcüklerin, ilke-sözcüklerin ikiliği nedeniyle ikizdir. İlke-sözcükler tek tek kelimeler değil, kelime çiftleridir. Bu ilke-sözcüklerden biri, Ben-Sen çiftidir. [...] Ben-Sen ilke-sözcüğü ancak bütün varlık tarafından ifade edilebilir. [...] Bütünsel bir varlık halini alacak bu yoğunlaşma, bu kaynaşma asla ben yapamaz, asla bensiz de yapılamaz. Ben, Sen'le temas halinde tamamlanırım: Ben olarak Sen diyebilirim. Bütün gerçek yaşam buluşmadır. [...] Tin, insani tezahürü içinde, insanın kendi Sen'ine cevabıdır. İnsan çeşitli diller konuşur –sözel dil, sanat dili, eylem dili– ama tin birdir, gizemin dibinden belirip çıkan, gizemin bağrından seslenen Sen'e cevaptır"
(Martin Buber).