“Herkes kendisini ifade etmek için kelimeleri kullanıyordu. Ben hariç. Ve eminim ki tüm bu insanlar kelimelerin gücünün farkında değildi. Oysa ben farkındaydım.”
Sayfa 11Kitabı okudu
Efendiler, varisi olduğumuz Osmanlı Devletinin dünya nazarında hiçbir kıymeti, fazileti ve haysiyeti kalmamıştı; hukuku beynelmilelden hariç tanınmış, adeta sahabet ve vesayet altıma alınmış bir mahiyette farzolunuyordu.
Maziye ait müsamahaların, hataların faili biz olmadığımız halde, esasen asırların müterakim hesabatı bizden sorulmamak lazmgelirken bu hususta da, dünya ile karşı karşıya gelmek bize teveccüh etmişti. Millet ve memleketi hakikî istiklâl ve hakimiyetine sahip kılmak için bu müşkülât ve fedakârlığı da iktiham etmek bizim üzerimize tahmil olunmuştu. Ben, neticenin behemehal müspet olacağından emin idim. Türk milletinin mevcudiyeti için, istiklâli için, hakimiyeti için behemehal istihsal ve temine mecbur olduğu esasların, cihanca tasdik olunacağıma asla şüphe etmiyordum. Çünkü, hakikatte, bu esaslar, kuvvet ve liyakatle filen ve maddeten istihsal edilmiş idi. Konferans masasımda talep ettiğimiz, zaten istihsal edilmiş olan hususatın usulen ifade ve tasdikından başka bir şey değildi. Mutalebatımız, sarih ve tabiî haklarımızdı. Bundan başka, hukukumuzu muhafaza ve temin için kudretimiz de vardı; kuvvetimiz de kâfi idi. En büyük kuvvetimiz, en şayanı emniyet mesnedimiz, hakimiyeti milliyemizi idrak etmiş ve onu bilfiil halkın eline vermiş ve halkın elinde tutabileceğimizi filen ispat eylemiş olduğumuz idi.
Sayfa 569Kitabı okudu
“Öldüğümde benden ufunetten, kurtlardan hariç hiç bir şey kalmayacaktı.mirasım artık neyse eninde sonunda unutulacaktı.ben de yok olacaktım.öyleyse neden herhangi bir şey yapayım?bir kişi nasıl bu gerçeği unutup yaşayabilir?! muazzam bir şey.!”
Sayfa 25 - Karbon kitapKitabı okudu
Bir ölümlünün yaşamında ölüm hariç herhangi bir mecburiyet yoktur.
Sayfa 287Kitabı okudu
Uyanmalık bir alıntı
2011’de annemi kaybettikten sonra her şey boş gelmeye başlayınca silkelendim.
Dedim ki ‘bu kadar fazlalıklarla yaşanmaz.’ İnsan gidiyor, geriye çer çöp kalıyor. Annemin ardından siyah elbisesini tam dört sene yıkadım ütüledim giydim.
Sonrasında baktım ki oluyor. İnsan azla yetinebiliyor, başladım azaltmaya.
Eve tek bir obje bile almadım. Ve yedi senedir de kendime hiçbir şey almadım; aksine diş fırçam hariç kişisel eşyamı yüz on parçaya indirdim.
Hedefim yüz parça.
Evden ise iki eve daha yetecek kadar eşya gitti. Hafifledikçe rahatladım. Hiç tanımadığım insanların fotoğrafları var albümlerde; annemin ve kayınvalidemin arkadaşlarının arkadaşı, tanıdıkları, yakınları. Hatıralarına ve bir anlamda emanete hürmeten bir tek onlara kıyamıyorum.
Konserden konsere bir fistan dikip giyiyorum,
iş bitiyor. Sırada evi 2+1'e indirmek var. Nohut oda bakla sofa neyimize yetmiyor ki?
Zaten ‘bir lokma bir hırka’ diyenlerden olduğumu bilirsiniz.
Bi arabayı on beş sene kullanır, o beni bırakmadan ben onu bırakmam. Emektar olması hatırına şansımı zorlarım. Ama sahip olduklarımla kan bağım yoktur, insan isterse her şeyden vazgeçebilir. ‘Yolun sonunda iki metre yerde yatıyoruz, ölüm var unutma diyorum" kendime.
Belki biraz geç uyananlardanım ama hanidir kendi içime yaptığım bir yolculuk bu. Ne bir hırs, ne haset; ne şu ne bu. Ayaklarım yerden kesilmiş de ayda yürüyormuş gibiyim. Tarifsiz bir huzur. Eksilmeyelim yeter. Bu konu üzerinde sayfalarca yazabilirim ama kafa şişirmek istemem.
Söyleyebileceğim tek şey ruhunuzun istediği şeyin peşinden gidin demek olur.
Nice güzellikler dilerim hepinize...
Nazan ÖNCEL
Üvercinka
Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu kesmemeye
Lâleli’den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil
Aydınca düşünmeyi
Bu sene okuduğum en iyi 12 kitap diyecektim...
... ama bazı kitapları listeden atmaya kıyamadım ve 18 oldu. Pek kitap okuyamayan bir insan bile ayda 1 kitap okuyarak listedeki kitaplardan senede 12 kitap okusa, birçok şey kazanmış olur, zira kitapların hepsi birbirinden değerli ve ben onları bir beğeni sırasına koymakta çok zorlandım. Ama bir şekilde koymak durumundaydım ve en çok etkilendiklerimi liste başına koymaya çalıştım. Sene henüz bitmedi ama son iki haftada seçkiye yeni bir kitabın gireceğini düşünmüyorum. 
Damızlık Kızın Öyküsü kitabını hariç tutarsak. Oda 19.cü bonus kitap olarak kabul edilebilir şimdiden.
1. 
Beş Katlı Evin Altıncı Katı
2. 
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
3. 
Draussen vor der Tür und ausgewählte Erzählungen
4. 
Siddhartha
5. 
Kambur
6. 
Aziz Bey Hadisesi
7. 
Mikado’nun Çöpleri
8. 
Benim Rüyalarım Hep Çıkar
9. 
Monsieur Ibrahim und die Blumen des Koran
10. 
Und Nietzsche Weinte
11. 
Mein Name sei Gantenbein
12. 
Godot'yu Beklerken
13. 
Şişmanlayamayan Sumocu
14. 
Ein Eigenes Zimmer
15. 
Das Parfüm
16. 
Açlık
17. 
Die Ethik
18. 
Oblomov
Peki sizin okuduğunuz en iyi kitaplar hangileri bu sene?