Halide Edip Adıvar'ın 1936 yılında Paris'te kaleme aldığı kitap polisiye olarak görülse de bana göre içinde cinayet geçen toplumsal bir dram, tarihi bir öykü.
Döneminin sosyete kesiminin yaşamını ve "fukara" kesime bakışını göz önüne seren, sosyal sınıf farklılıklarını eleştiren bir "novella".
Yazar adalet sisteminde "sadece kurallar" temelli değil; insani, anlayışlı, affetme temelli bir adalet sisteminin önemine vurgu yaparken insanlara cezanın yine MAHKEMELER tarafından ve "SADECE HUKUK KURALLARI" içinde verilmesi gerektiğini de vurguluyor. (Hukuk sistemini işletmeyenlerin kulakları çınlasın)
"Anlamak, affetmektir. Ben ceza vermeyin demiyorum. İsterseniz ceza verin fakat!!! Anlayın."
Kitapta cinayetin neden işlendiği gizemini çözerken suçun arkasındaki masumiyeti okuyacak ve klasik Türk filmi izliyormuş gibi olacaksınız, ben keyf aldım.
Kitabı okurken yazıldığı dönem kelimeleri anlaşılsın diye bölüm sonlarına eklenen küçük sözlük uygulaması ve kelimeden sonra eklenen sayılar akıcılığı bozuyor. Bunun yerine sözlük, kitabın sonuna eklenmeliydi ya da kitap tamamen günümüz Türkçesine çevrilerek basılmalıydı.
İyi okumalar
Ferrari’sini satan bilge
Ebedi mutluluğu ve iç huzuru bulmak için yaşamın ona sunduğu bir çok imkandan vazgeçen ABD'li bir avukatın (Julian) ,bir kalp krizi geçirdikten sonra başarıyla dolu iş hayatını terk ederek ve Ferarisi'ni satarak Hindistan'a yaptığı yolculuğu anlatıyor.
“Yaşamındaki sınırlar yalnızca senin belirlediklerindir. ‘ Kendi güven çemberinden çıkmaya ve bilinmeyeni keşfetmeye cesaret ettiğinde gerçek insani potansiyelini açığa çıkarmaya başlayacaksın.”(Sf.102)
“Kendini daha fazlasını yapmaya ve daha fazla deneyim kazanmaya zorla. Enerjini düşlerini geliştirmeye ada. Evet düşlerini geliştirmek. Zihin kalende böyle sonsuz bir potansiyel taşırken alelade bir yaşamı kabullenme. En üst sınırına ulaşma cesaretini göster. Bu senin doğuştan hakkındır! Ben okurken çok keyf ve feyz aldım, tavsiye ederim. Kitapla kalın. Okunması gereken eserlerden. #Huzur#Kitap#Kahve#
Gogol, kısa öyküleri ile Rus ve dünya edebiyatına yön veren bir yazar. Palto hikayesi bunun en büyük kanıtı. Bu eser ise içinde barındırdığı trajikomik ögeler, olağanüstü durum ve olaylar içermesi münasebetiyle hem eğlendirici hem düşündürücü bir yapıya sahip. Hayvanların dilinden anlayan, kendini Ispanya kralı sanan bir deli ve yazdigi akıllıca şeylerle okuyucunun damağında kesinlikle Antep baklavası tadı bırakıyor. Ben okurken keyf aldım, okumak isteyen ve kararsız olanlar için de acilen karar vermelerinin kişisel çıkarlarına uyacagini şimdiden garanti ederim. 10 üzerinden 9 puan verip uğurluyor ileriki turlarda aramizda olacağından şüphemiz olmadığını noter huzurunda beyan ediyoruz. İyi okumalar :)
Bir Delinin Hatıra Defteri (Burun - Fayton - Palto)Nikolay Gogol · Panama Yayıncılık · 201856.2k okunma
Zülfü Livaneli ne yazsa okurum. Net! Toplumsal olaylara duyarlılığı ve hikayelerinin bir yerlerinde mutlaka kısaca bile olsa işleyişi beni mest ediyor şahsen.
Göçmenlikten tutunda çevresel olaylara, annelik babalık özlemine, kardeşliğe, arkadaşlığa dair ne ararsanız bulabilirsiniz bu kitapta. Ben hem çok etkilendim hem de çok keyf aldım, iyi ki okudum. Sizlere de keyfli okumalar.
Her şeyden ve herkesten uzak..
Tek başıma kalmayı başarabilmiş, kafamdaki onlarca soruya cevap ararken bir çırpıda okuyup bitirdiğim bir roman veya modern destan; Kafamda Bir Tuhaflık
Orhan pamuk'un okuduğum üçüncü kitabı (Kar, Kara Kitap) üçüde biribirinden değerli kitaplar.. Genel olarak Orhan Pamuk'un kalemi hoşuma gidiyor bir göz atmanızda yararrr var...
Istanbul sokaklarını ilk 2016 da görmüş biri olarak, bundan tam 47 yıl geriye gidip, değişen Istanbul'u, değişen insanları, değişen sokakları Mevlüt ile birlikte eskitip, günümüze değin süren yolculuğumuzdan ben büyük keyf aldım. Mevlüt bazı yerlerde bu kadar da saf olunmaz ki ama dedirtsede, kalbinin güzelliğiyle ve bu âlemde en çok Rayiha'yı sevmesiyle benim her zaman hatırlayacağım, unutamayacağım kitap kahramanları arasına girdi diyebilirim.
Son zamanlar da yaşadıklarımın vermiş olduğu duygusallık mıydı¿ Yoksa kitabın içeriği miydi¿ bazı kısımlarda gözlerimin dolmasına sebep olan çözemedim ama kitabın son cümlesi bende gerçekten büyük tesir yarattı, saatlerce bir başkası için oturup üzüldüğüm çocukluğumda bıraktığım bir huyumdu zira..
Unutmadan, Mevlüt ile Ferhat'ın birlikte çalıştığı Karlıova Lokantasına gidip kaaurmaa yemek vardı. Ardından sokakta boozaaa diye bağıran bir bozacıya denk gelmek :)
Oysa ne kadar uzun zaman olmuştu,
Nihal Atsız okumayalı...
Şimdi düşünüyorum da ne diye bunca zamandır okumamışım bu eseri.
Bilemiyorum.
İnce Memed tadında güzel mi güzel bir eser.
Güzelden öte bir baş yapıt.
Çok beğendim.
Okurken kendimi kah kılıç kalkan kuşanmış,
At 'ını dört nala taaaa Balkanlara süren bir cengaver gibi hissettim ,
Kah o
