Kitaba ilk başladığımda ilk cümlesinden farklı tür denediğimi anlamıştım. İlk önce kitabın anlatım diline alışmaya çalışıyorsunuz, kimin kim olduğu, ne dediği fazla anlaşılmıyor. Sonrasındaysa kitap kendine alıştırıyor.
Yusuf Atılganla ilk tanışmam.Hep böylemi yazar bilmiyorum, kitap farklı ve güzeldi. Belki ben yanılıyorumdur, ben Camusu`un "Yabancı" kiatabındakı karaktere benzettim. İkisi de toplum tarafından anlaşılmayan karakterler, kendi hallerinde yaşadıkları sanılıyor.
Aylak Adam beni insanları daha derinden araştırmaya itti, yolda yürürken her insana belki de derinde yaşadığı acısı vardır diye farklı gözle bakar oldum..
Uzun süre tadı damağımdan gitmeyecek kitaplardan oldu.
Her kese tavsiye eder miyim? Farklı türleri denemeyi seven insanlar okursa daha anlaşılır olur. Yoksa anlamazsanız okuduğunuzla kalırsınız :) Zira kitap çok dikkatli olmazsanız kağıt yığınından başka bir şey olmayacak sizin için :)
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...
Genç yaşta kaybedilen bir değer Orhan Veli.Şiiri uyaktan kurtarabilmek için çok uğraşmış ama mezar taşında bile bırakmamış yakasını uyak Orhan Veli'nin.
Şiirleri hep yaşam dolu gelir bana.
Bir de Orhan Veli'nin en beğendiğim tarafı hayatını, şiirlerini tek bir kadına adaması.Bu kadının kim olduğunu kendisinden başka bilen olmasa da rivayetler iki türlü.Erol Güney'in baldızı Bella rivayetlerden biri.Diğer rivayet ise Nahit Hanım.
Orhan Veli'nin tüm şiirlerinin bir arada bulunduğu baş ucu kitabı yapılabilecek bir kitap.Okudukça ruhunuzda bahar çiçekleri beliriyor, deniz hemen ilerde, insanlar mutlu.Ne demiş şair; ''Ah, dostum, derdim başka.''
400 syf.
7/10 puan verdi
Peygamber Efendimizi evinde ağırlayan mübarek zat ,Peygamberimizin mihmandarı ,Eyüp Sultan ,son demlerinde yaşanan olaylar ve kişiler konu alınmıştır.İskender Pala'ın üslubunu aslında çok beğenirim.Zaman zaman küçük tıkanmalar yaşansa da genellikle akıcı bir üslubu vardır.Yalnız bu kitabında çoğu zaman kim kimden bahsediyor anlayamadım.Hem her konunun başında anlayamadım ki bir sayfa geçtikten sonra anlamadığımızı da bildiğinden ''ben şuyum diye bir açıklama yapıyor hem de özellikle son sayfalarda kim kime ne diyor hiiç anlamadım.En hoşlanmadığım tarzdır,gereksiz gizem...Kim olduğu ya da olmadığı çok önemli değildir ama konu akışından dolayı önemlidir.Gerek yok yani direk kişinin adını yazsa çok çok daha akıcı olur, su gibi içerdik.Keza kitabın yarısından sonra tıkanıp kaldım,zorla okudum desem yeridir.Tavsiye eder miyim,kesinlikle ederim.Çünkü Eyüp Sultan okumanızı gerektiren önemli bir sebep.
80 syf.
8/10 puan verdi
"Köye bir adam geldi. Sıradan biriydi. Sırtında siyah bir kaput vardı sadece. Genç, sırım gibi, sert bakışlı bir erkek. Babası yıllar önce bu köyden göçüp gitmiş. Önce, yıkılmış baba ocağını şenlendirmeye geldiğini zannetti herkes, ama öyle değildi. Onu dağların arasına sıkışıp kalmış bu ücra yere okul yapması için göndermiş devlet. Öyle
Bu, yüzyıllardır yaşanan gerçek bir hikayedir. Artık hayatta olmayan kahramanlara ve onlara sevgi duyanlara saygımızdan, gerçek konuşmalar olabildiğince “edep ya hu” çerçevesinde aktarılmaya çalışılmıştır. Aşağıdakiler sadece “meal”dir, tefsiri size kalmış efenim…
İTİNA İLE EMİR TELAKKİ EDİLİR
Uzun Zaman Önce Çok Çok
Kitabı nihayet bitirdim. 200 sayfa olmasına rağmen bayağı uzun bir süre elimde durdu kitap.
Her neyse kitabın konusu hakkında bilgi verecek olursam;
Romanda, bir kadının (Clarissa Dalloway) bir gün boyunca yaşadıklarını, düşündüklerini zaman zaman geriye dönüş yöntemiyle anlatılışına şahit oluyoruz.
Clarissa Dalloway'in akşam evinde vereceği
