Bir Maktulün Doğuşu
Birçok yüz ona bakıyordu. Neredeyse birbirinin dibinde birçok yüzler. Hepsi yabancı yüzler. Ama hepsinde ortak ve tanıdık bir ifade vardı, kaygı ve telaşa benzeyen. Bir başka gariplik de arka plandaydı. Bu yüzlerin arka planı tavana benziyordu; çok saçma... Sesler biraz boğuk, biraz da çınlamalı geliyor, bir kargaşa varmışçasına, kimin de ne
Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım,
Siz beni ne anlarsınız siz!
Önemli Uyarı
Kız kardeşimin ayakkabısında küçük bir sökük vardı.Diktirmek için bir ayakkabı tamircisine uğradık.
Yaşlı,bilgin bir amcaydı.
Ayakkabıları birgün sonrası teslim etmek üzere aldı ve karışmasın diye altına isim yazmak için isim sordu
"ZEYNEP" dedik...
Amca ismi yazmadı.
"Soyadını yazalım" kızım dedi.
Ve ayakkabının altına
BabaOlmak
Kızı ile birlikte köprüden geçerken baba kızına ''tatlım elimi tut ki nehre düşmeyesin'' demiş.
Küçük kız babasını şaşkına çeviren bir cevap vermiş.
''Hayır babacığım sen benim elimi tut.'' Babası şaşkınlıkla kızına sormuş.
''Ne fark eder kızım?''
Küçük kız, “Çok şey fark eder babacığım” demiş ve devam etmiş. ''Eğer ben senin elini tutarsam ve bana bir şey olursa senin elini bırakabilirim. Ama sen benim elimi tutarsan biliyorum ki, ne olursa olsun sen asla beni bırakmazsın.''
Tamirci Çırağı
On yedi yaşında hayalleri ve umutları elinden alınan bir çocuktum. Mutsuzdum. "Mutsuzluğumun sebebi ne olabilir?" diye sürekli düşünüyordum. Liseye başladığım yıl, birçok Türk babasının oğullarını okula motive etme amaçlı söylediği, "Okumazsan seni sanayiye veririm" sözünü babam da beni motive etmek amacıyla söylemişti. Genelde