Ömrüm. Serin sakin sularında senin, yoruldum. Nicedir verdiğin acıların ve tepemde duran o gökyüzünün hamalı oldum. Ah, o kudsi hadsi okudum da duruldum: ‘Dehre sövmeyin çünkü Dehr benim.’ Çoğaldım ve seyreldim. Alçaldım ve yükseldim. Dilime doladım da o şiiri, sildiğim yüzlere hep yineledim: ‘Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım / Siz beni anlarsınız Siz’.
Sayfa 69