23 Çocuğa Kol Kanat Geren, Hayatı Mücadeleyle Geçmiş Bir Sanatçı: Turgay Tanülkü
1970 döneminde Ulucanlar Cezaevi'nde siyasi nedenlerle hapis yattım, 18 yaşımdaydım. Ve uzun dönem işkence gördüm, çocuğum olamayacak kadar ağır işkence gördüm. Bizim hayatımız hep bir dram. Çok mutlu olan bir kesimden değilim.
Ankara'da liseyi bitirmiştim, hukuk
...
Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım,
Siz beni ne anlarsınız siz!
Bir tüfek ateş almak üzredir, mermisiz...
Yatılı okumak, çok küçük yaşta aileden uzak olmak bana hayatı çok iyi öğretti, çalışmayı, koşturmayı, gerektiğinde az ile yetinmeyi ve sahip olduklarımın kıymetini bilmeyi o zaman öğrendim sanıyorum, iyi ki de bunları yaşamışım ve hayat bana bunları öğretmiş.
Ama babalık işte! Kızım üniversiteye gideceği zaman yurtdışına gitmek istemez diye dua ettim hep, sağ olsun o da istemedi. İstanbul’ da okudu ama bir gün “ben ABD’ye mastır için gideceğim” dediğinde “yok” diyemedim, ama içimde bir burukluk oluştu.
Tam o günlerde anacığım da İstanbul’daydı ve bu konuyu konuşuyorduk, beni durgun görünce sebebini sordu, be de “özleyeceğiz ve nasıl dayanacağız” vs. dedim. Bana dönüp; “Ben seni yatılı okula gönderdiğimde sen 12, ben 38 yaşındaydım ve başka çocuğum da yoktu” deyince birlikte sarılıp ağlamış ve o günleri hatırlamıştım. Ben yaşadım çok iyi oldu ama çocuklarımın yapmasına gönlüm çok da razı olmadı, hala da birçok konuda bu ikilemi yaşıyorum ama onlara engel de olmadım, olmuyorum. Ebeveynlik bu olsa gerek.
Sayfa 260Kitabı okudu
Ayaklarımın altından geçiyor bir deniz...
Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım,
Siz beni ne anlarsınız siz!
Göğsüme siyah bir gül takacağım.
Batan güne doğru kurşunlar sıkıp
Kendimi boşluğa bırakacağım.
Ayaklarımın altından geçiyor bir deniz...
Ben bir küçük kızım, ben bir deli kızım,
Siz beni ne anlarsınız siz!
Sayfa 36 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
İlgilenenlere; yazdığım bir öykü...
İyidir, şaşırtıcı sonludur.
Bu akşam saatleri sessizliği, kendi kabuğuma çekilmem için en uygun zaman dilimiydi aslında. Her akşam aynı sessizliğe gömülüyor olmamın nedenini anlatmayı istediğim zamanlar çok olmuştu. Ama bu durumu anlatacak ne bir kimsem vardı, nede dudaklarımda güç. Her zaman