-sen canlı kadınsın, dedi nesrin'e. Daha önce başladığı bir konuşmayı sürdürür gibi. -her şeyin üstesinden geliyorsun. Ben çabuk yoruluyorum.
Karnının üzerine abanmaktan vazgeçerek arkasına yaslandı. Omuzlarına dökülen saçlarını şöyle bir toparlayıp büktü ve ensesinde topladı. Topuzu tamamlanmıştı. Nesrin, plağın arkasını çevirdi.
-ben
Sayfa 68 - Kabuk öyküsünden
Cemal Süreya'nın gerçek adı ve annesinin ölmesi kısmı...
1931'de Erzincan Merkez'de, Molla Güzel Mahallesi'ndeki evde Hüseyin ve Gülbeyaz çiftinin ilk çocuğu olarak dünyaya gözlerini açar Cemal Süreya. Kimlikteki ismi Cemalettin Seber'dir ve o dönem doğan birçok kişi gibi onun da doğduğu gün tam olarak kayıtlara geçmese de, kendisi yıllar sonra doğum gününü kendi belirlediği
Sayfa 2 - Betül Şükür / ANADAN DOĞMA ŞAİR: CEMAL SÜREYAKitabı okudu
"Müdürün elinde tuttuğu ve benim telefon sandığım şey, telefon değilmiş, stadyumun hoparlörüne bağlı mikrofonmuş. Ben, "Hay o Ayten Hanım'in da... Hay sizin de... Hay dairenizin de..." diye adlı adınca sövdükçe, benim sövgüm stadyumda gümbür gümbür gümbürdüyor.
Sayfa 89Kitabı okudu
Bir Leman Roman
BİR LEMAN ROMAN
AYTEN BAŞARAN
A7 KİTAP YAYINLARI
Merhabalar Sevgili Kitap Dostları
Bugün sizlere @basaran_aytenn Hanımın Kaleminden çıkıp @a7kitap yayınları tarafından yayınlanan 
Bir Leman Roman
adlı kitap yorumuyla geldim.
-Kitabımızın türü roman olup 160 sayfadan oluşmaktadır. Yazım dili sade, açık ve oldukça anlaşılırdır. Kurgusu okuru son
#arifeyorumluyor
#tepedekipelitagaci
#Aytenuzun
Herkese selamlar!
Sizlere bugün tanıtacağım kitap sizi çocukluğunuza götürecek!
"Bir ağaç, kökleri olmadan filiz verir miydi? Benim köklerim yoktu bu dünyada, savrula savrula nereye kadar yaşayabilirdim ki? Ama ben bir ağaç değildim, her yanı eksik bırakılmış bir insandım, yaralar nasır
Ben hâlâ bundan muzdarip, varsa bir çözüm söyle.
Ümit Yaşar Oğuzcan'ın
"Şiirler yazıyorum Ayten üstüne.
Saatim her zaman Aytene beş var Ya da
Ayteni beş geçiyor.
Ne yana baksam gördüğüm o,
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor.
Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz,
Günlerden Aytenertesidir."
dediği yerdeyim.
Günlerim saatlerim onunla. Bir gün görmeyince sesini duymayınca yer gök siyah beyaz bir hale dönüyor. Onun sesini duymak, kalbimi bayram sabahını bekleyen bir çocuğun heyecanı ile dolduruyor. Tüm renkler onu anlatır gözlerime. Tüm çocuklar ikimizin çocuklarıdır bizim ihtimalimizi anlatır. Tüm sözcükler onundur.
Dört yıl bekledim sevgim biraz geçsin diye ama geçmedi dört yılda beni kelimelere esir etti. Ben şair oldum şiirler yazdım ona ama o hala gelmedi.
Yüreğim hâlâ onun kapısında bekler. Üstüne karlar yağdı, yârim her gelene elini uzattı bir benim uzattığım eli tutmadı.
Böyle onun kalbinin kapısını çalan herkese kapıyı açtığında sanki sonsuz bir öfke duyuyorsun tüm dualar bedduaya dönüyor. Tüm kötülükler onu işaret ediyor. Ama sonra yetim bir çocuk gibi kenarda boynu bükük ağlıyorsun.
!!!
Varsa bir çare bu derdin, dermanını verin bitsin.
Onu sevmek yüreğime yük.
Onu sevmek uçurumun kenarında yürümek gibi.
