O gece, yaşlı türbedar, bu etkileyici düşüncelerle yatağına uzanır. Sabah namazına doğru, rüyasında Güzeller Güzeli'ni görür. Tabiî çok sevinir, heyecanlanır ve Hindistanlı âlimin anlattıklarını hatırlar. Ancak o konuda bir şey sormayı edebe aykırı bulur, soramaz. Fakat Allah'ın Resulü, onu merakta bırakmaz ve buyurur ki:
"Evet, hissedilen doğrudur. Ben şimdi Medine'mde değilim, Çanakkale'deyim... Çok zor durumda olan asker evlâtlarımı yalnız bırakmaya gönlüm razı olmadı. Şimdi onlara yardım ediyorum."
Bir Yudum Kitap
İnsan, aldanır. Her şey elindedir zanneder, yanılır. Halbuki bazı şeylerin tek ilacı kabullenmektir. Cem Akaş, "Zaman, her şeye rağmen, geçer. Bazen insanın içinden geçse de." der. Zamanı durduramayız . Bırakın ne olduysa oldu ve ne olacaksa olsun.
Cem Akaş - Sincaplı Gece
Can Yayınları, s.65-66
İnovasyon dersinde çocuklara bu
Nasıl başladı, ne vakit başladı, bilemiyorum. Ama ilk belirtiler, dokuz yaşımda iken patlak verdi.
Misafirlerle bahçede oturuyorduk. Yaşlı bir zat saati sordu. Aksi gibi, kimsede saat yoktu. Eniştem içeri, saate bakmaya koştu. Ben o aralık:
“Üçü yirmi geçiyor” diyivermişim.
Bu tutturuşa, önce kimse şaşmadı. Boğazda, geçen vapurlara bakıp zamanı
Elinde bir kitap, öyle duruyor balkonda.
Gözleri karşı kıyıda.
"Biliyorum bu saatte vapur yok."
Sanki beklemekle yükümlü. Hayır, değil.
Gözlerini karşı kıyıdan kitabın sayfalarına çeviriyor.
"Hayır, değilim. Zaten kimseyi beklediğim yok."
"Belki bir motor, dedim, şu karşıda gördüğün ışık."
"Kırmızı?" diyorum.
"Evet, o" diyor.
"Ama o duruyor, yaklaşmıyor" diyorum.
"Ben de bunu söylemiştim" diyor.
"Hareket etseydi, karşı kıyıdan buraya doğru yaklaşsaydı mı,
demek istiyorsun? diyor. Ah! Tabi i hiçbir şey değişmeyecekti .
Başlarken Yalnızsın, Bitirdiğinde Daha da YalnızHasan Ali Toptaş · İletişim Yayınları · 2014439 okunma