İlkokulda bir kıza aşık olmuştum.İlk aşık olduğum kız.En renkli kurdeleleri o takar en renkli ayakkabıları o giyerdi.Aynı mahallede oturuyorduk ve aynı zamanda da uzaktan akrabamdı.Yıllar geçti,büyüdük.2019 yılında annesi(babamın yeğeni) kanserden öldü.Bugün de kendisi, annesi gibi kanserden öldü.Üç gün önce,yani henüz ölmeden önce,hastaneden eve getirilmişti.Aniden fenalaşınca,tekrar hastaneye yoğun bakıma götürülmesi için,ambulans çağrılmıştı.Tesadüf eseri,sedyeyle ambulansa taşınırken gördüm.Kemoterapinin etkisiyle, yaklaşık 39 kiloya kadar düşmüş,upuzun saçlarını kaybetmiş ve gözleri yuvasından çıkacak gibi büyümüştü.Bir saniye göz göze geldik gelmedik ambulansa taşındı.O gün,bu yaşananlara dair bir öykü kaleme almıştım.Ben kendimi en iyi yazarak ifade edebilirim.Kendimi ve duygularımı başta türlü savunmayı bilmem çünkü.Yazdığım öyküyü gönderdiğim dergi,öykümü kabul ettiğine dair mail atmış bugün.Öykünün esas kızı ise öğlen vakti öldü bugün.
Hayat,oyun oynamayı çok seviyor.
Elveda dostum.