"Sen uğruna yüreğine saltanatlar kur. O başka aşklara iltica etsin."
Kuldan Rabbe Kırık Bir Dilekçe
Allah’ım… Ey beni yaratan ve bana hayatı veren Rabbim… Kalbim o kadar sıkışmış bir vaziyet içinde ki bazen hep böyle devam edecek sanıyorum. Sonra senin hak olan ayetini okuyor dilim: “Allah sabredenlerle beraberdir” diyorsun ya…İşte o an vazgeçiyorum dünyadan, vazgeçiyorum insanlardan, vazgeçiyorum fani şeylerle
Kadıköy - Haziran Ayı Hikaye Yazma Etkinliği
Kendinizden bir şeyler bulacağınızı düşündüğüm ilk hikayem ile sizlerleyim..
"Kadıköy"
...Modaya doğru yürümeye başladım… Kafamı gökyüzüne doğru kaldırdığımda, kapkara bulutlarla göz göze geldim, yağmur damlaları yavaş yavaş suratıma doğru damlıyorken bir anda nefesimi tuttum ve gözlerimi kapattım, o anda ne düşündüm tam olarak
dönüp dolaşıp şu sayfaya geliyorum:
Ve ben artık mutsuz bir adamım.
Günler, haftalar, aylar akıp giderken, ben yaşamıyor da daha ziyade vakit geçiriyorum. Ortalık karardıktan sonra pencereden yıldızları izliyorum. Umut etmiyorum, kızmıyorum, üzülmüyorum. Sadece hatırlıyorum.
Kainat türlü biçimlerde kandırmaya çalışıyor beni. Bulutlar ilerliyor, bir ayyaş nara atıyor, bir araba acı acı klakson çalıyor, daldan bir yaprak düşüyor... Orada öyle sabit dururken, her şey beni kimsenin umurunda olmadığıma, unutmayışımın bir anlam taşımadığına inandırmak için yarışa giriyor. Sabırla bekliyorum ki, bütün kozlarını oynasınlar. Ne olursa olsun duruyor, duruyor, duruyorum... Gece bir kez daha aşkım karşısında mağlup dağılırken, kuytu bir köşeden fırlayıveren bir kedi gülümsetiyor beni. Nihayet gölgelerin arasında bir sigara yakıyorum. İşte o an biliyorum ki, roller değişmiş ve şimdi yıldızlar beni izlemeye başlamıştır. Gidip yatağıma giriyor, başucumda duran Küçük Prens biblosuna bakıyorum.
Senden bana kalan her şey gibi kırık, ama asla atamayacağımı biliyorum.
" Ömrümün Adı Sen "
Anlaşıldı..
Senin bana geleceğin yok..
Ben yine, sana gidiyorum bu gece...
Kaç gece ötemde sin ki,
Yürüdüğüm bu ıslak kaldırımlar bitmek bilmiyor..
Sokağının sıcaklığında unutuyorum üşümeleri mi,
Sana yürüdüğüm şehirler bitmek bilmiyor..
Yüreğim yoruluyor, umudum yoruluyor,
Ama bu yürek, senden vazgeçmiyor...
Biliyor musun..
Kimi zaman, üşümüş penceremden geliyorum sana..
Bütün sahipsiz yıldızları, sahipleniyorum ikimizin adına..
Masamda sensiz demlenen çay, sönmek bilmeyen sigaram..
Seni yudumluyor, seni içiyorum, uzaklarda olsan da..
Geceme yıldız sen, çayıma şeker sen, dudağıma tütün sen...
Bazen..
Üşüyen nefesimi ısıtıyorum, ruhumun sana soyunmasıyla..
Teninden usulca akıyor, nefesim, ellerim, yüreğim..
Titreyen ellerimle yazıp, üşüyen nefesimle okuyorum bedenini..
Mum misali, sende yanıp, sende sönüyorum gecenin koyunda..
Mahşerime günah sen, yüreğime cennet sen..
Adını sahipsiz yıldızlarla yazdım, karanlık gecelerime..
Ömrümün de, gecelerimin de adı sen...
şiir & yorum : Bedirhan Almas
youtu.be/bnhj_XTQP5w
