#seldokudu #sanayenildim
Ne kadar güzel değil mi? "Sana Yenildim" demek, diyebilmek. Yenilgilerin belki de en güzeli sevgiye yenilmek. Bu hikaye ile taaaa içinizde hissedeceksiniz sevgiyi. Bir de saplantılı olan sevgi var tabi onlar ile de nefreti hissedeceksiniz. Yazarımız öyle güzel yansıtmış ki o güzel kalemini okurken her satırda onlarla oturup, onlarla kalacaksınız.
Evet ben ikinci kez okudum. Bir daha okuyacağım kesin. Çünkü gerçekten her satırı hissederek, ağlayarak ve gülerek bana eşlik etti.
Elif ve Mehmet ile tertemiz aşkı
Hamza ve Emine ile mahcup aşkı
Reşat ile Su ile çılgın aşkı
Hürrem ve Bedirhan ile güçlü aşkı
Bedo ve Zümra ile mahsum aşkı
Botan ve Zümra ile beklenen aşkı
Ayşe, Hacer ve Sultan ile kara aşkı bulacaksınız.
Siz aslında karakterler ile bu hikaye ile bütünleşeceksiniz.
Ah Bedo'm senin o tatlı atışmaların akıl vermelerin yok mu? O yaşta o küçük yüreğin ile koca aşka sahip çıkman yok mu?
Boton o sakinliğini ve yüreğinden isteyip sabırla bekleyişin yok mu?
Koca yürekli Mehmet sen ki sevdiğini tanıyan başkalarının sözü ki en başta annen olmak üzere dinlemeyen, inanmayan bir adamsın işte bunun için ayrı sevdim seni.
Hamza be çiçaaaammm sen ve muhteşem genlerin olmasa gülemeyecektik.
Reşat seni de daha çok görmeyi isterdim.
Elif, Emine ve Su sizler nasıl güçlü, ailesine sahip çıkan ve çekip çeviren kadınlarsınız.
Belki de bu kitapta en çok sevdiğim nokta aileyi bir araya getiren yani aile yapan güçlü kadın karakterlerin olmasıydı.
İyi ki okudum. Bir daha okurum
Okumanızı tavsiye ederim.
Merhabaaaalaaaaaaar ( Emre Fel şarkısıyla devam ediyorum içimden şu an neyse. :D)
İnceleme yazmaya çalışmayalı yıllar oldu gibi hissediyorum ve bence oldu fakat bu kitaba inceleme yazmayı üzerime bir görev gibi gördüm. İnceleme yazmak değil aslında ama kitaba yönelik birkaç yorum belirtmek desem daha doğru olur.
Kitabı, yazarının hediye etmesi
"Kimse kimseyi sevemez. İnsanlar sade ve sade kendilerini severler, o kadar."
-Suat Derviş (Hatice Saadet) 1905-1972-
Kendisine hayran, kendisinden başka hiç kimseyi sevmeyen Sara'nın karakterleri çok benzeşen Vahdet ile karşılaşmasının sonuçları ne olacaktır. Sara, sırf çok zengin diye evlendiği çirkin ve yaşlı kocasının yanında salınırken tek istediği şey herkes tarafından beğenilmektir. Buz gibi soğuk ve bencil bir kadındır o. Vahdet ise hiç bir kadına aşık olamamış, bu sevme ve aşık olma halini çok merak eden bir adamdır. Sara'nın onu kendisine aşık edebilecek bir kadın olduğuna inanır. Vahdet'i seven ama istediği karşılığı göremeyen Nazan ve Sara tarafından zengin koca uğruna terk edilen Demir, korkunç bir gecede karşılaşırlar. Acı çeken bu iki insan ne olduğunu bile anlamadan birbirlerine çekilirler.
Sanki bir kitap okumadımda harika bir Türk filmi izledim. Güzel İstanbul'un yetmiş yıl öncesine gitmek, o zamanın insanlarının arasında dolaşmak ne güzeldi. Lüks bir otelin odalarında gezinip, vapurla dalgalı denizde turlamak, loş sokakları adımlamak pek hoştu. Fevkaladenin de fevkinde olan bu kitabı okurken o yıllara ışınlanmak çok güzel bir histi.
*"Hayatta en büyük saadet sevmektir."
*Sevmesini bilmeyen insan, nefret etmesini de bilmez.
*"Ben seni sen olduğun için sevdim..."
Ahmed Arif'in mahkum olup sürgün edildiği yıllarda sevdiği Leyla Erbil'e yazdığı mektuplardan, onunla paylaştığı dizelerden, şiirlerden oluşan ve hala bu kadar hislisine denk gelip de okumadığım kitap. Öyle ki bazı kitaplar hep elinizin altında olsun istersiniz. Ara ara göz atıp etkisinden kurtulacak kadar arayı açmak istemezsiniz. Leylim Leylim tam da öyle bir kitap benim için. Satırlarını yüreğimde hissettiğim şair, mücadelesini, aşkını , öfkesini, haklılığını yüreğimde hissettiğim adam, Ahmed Arif... Kimse bu kadar güzel sevemez dedirten , kimse sevdigine sevgisini bu kadar içten yazamaz dedirten şair. Çağımızın sevgi sadakat ve duygu yoksunluğu sorunları ile başımız belada iken seni okuyup da Leyla'ya öykünmeyecek kişi nadirdir. Ahmed Arif'in üslubu ile ilgili bir şeyler de söylemek isterim. O günün koşulları ve yaşamaya maruz bırakıldığı ortam göz önünde bulundurulursa ben onun argosunu ve küfrünü de sevdim. Ahmed Arif i benim için özel kılan kalemini yüreğinden geçirdiği o anki pür duygusu ile kullanmasıdır. Son olarak yeri bende özel olan bu şairle herkesin tanışmasını cok isterim .
Biraz şiir, biraz deneme, biraz kısa öykü, biraz sohbet ve bolca sevgi dolu bir eser ile geldim.️ @zuhal_ugurtay_ayaydin kaleminden Seni Okumak. Ortaya karışık derler ya, aynen öyle. Çok dolu , çok güzel, üslup ve tarz olarak akıp giden bir eser.️
Oğlum Ege'ye diye başlayıp , canı Ege'ye yazdığı mısralar ile bitirmiş eseri yazarımız.️ Bir annenin kaleminden en samimi duygular yer alıyor bu eserde. Yer yer ünlü bilginlerden alınan güzel sözler de eşlik ediyor okuyucuya. Şiirsel anlatımı, yer yer araya serpiştirilen nasihatler , yapılan açıklamalar ile yol gösterici bir eser.️Herkesin kendinden bir şeyler bulması çok mümkün. Kişisel gelişim kategorisi olarak gördüm ben ve kitaplığımda bu bölümde yer alacak. Kalk, toparlan, kendine gel diyor yazarımız bize. Bunu da bazen bir şiirle bazen de birkaç paragraf ile...️
Çok sevdim. Elime alıp hemen bitirdiğim bir eser oldu. Bir seyahat sırasında , bir kafede kahve eşliğinde ya da sahilde bir bankta otururken eşlik edebilir size. Hepinizin kitaplığında da ayrıca olması gereken bir eser.️ Çok sevdim Seni Okumak eserini. Biraz kendimi okudum, siz de okumak istersiniz diye bırakıyorum buraya bu güzel eseri.
Biz @okuyannhic moderatörlüğünde güzel #masalkitapligii ve #okuyannhic ile okuduk. Beraber nice okumalara.️ Yeni eserlerde görüşmek üzere değerli kitap dostları sevgi ile kalın ve kalbinizin bir köşesine kitaplar dizmeyi unutmayın. Şiir tadında bir gün olsun.️
Benim de bir yaşlı Rind'im vardı. Beni çok severdi doğrusu. Ama benim Yaşlı Rind'im Serdar'ın ki gibi değildi. Benim ki anlatmak isterdi ama ben dinlemezdim. Yanıma gelirdi. Boş buldu mu konuşmak, hikayelerini, yaşadıklarını, deneyimlerini anlatmak isterdi. Fakat ben dinlemezdim, dinlemezdim. Her zaman yanımda o vardı. Her anımda ama görmezdim. İnsan bir şeyleri göremeyince -görmek istemeyince- gerçekten kör olur. Bilmezdim. O beni bıraktı, gitti. Yalnız kaldım o zaman yeni anladım. Arkamdaki koca çınar kaybolduğunda yakıcı güneşi yeni fark ettim. Geçen gün yanına gittim. Halini hatrını sordum. Belki benimle konuşmak istemiyordu belki bana kırgındı. Bilmiyorum. Ama ben konuştum. Ne kadar süre konuştum bilmiyorum. Kendime kızdım. Neden ondan kaçtığımı anlamaya çalıştım. Olmadı yapamadım. İnsan kaybettiği şeyin değerini çok iyi anlıyor. Canım dedem. Ben seni her zaman çok sevdim, gerçekten. Sadece göstermezdim, bilmezdim. Oysa o kadar isterdim ki sana son bir kez kocaman sarılmayı. O güzel kokunu son kez içime çekmeyi...
