"Ben Seni Elif Seçtim... Şifalı Ellerinin Şefkatine Emanettir Yüreğim... Sana Vav Olmaya Geldim.."
Sitem sayma!.. Bu bir ant ; taahhüttür yâr!
Sitem sayma!..
Bu bir ant ; taahhüttür yâr!
Yüreğimi tamamlayan gönül yarım!...
Sen ki yüreğime en güzel yakışanım, Ru-humun nakkaşısın!
Seni sinemde saklamışken hicran nedir hiç bilmedim ben ?!
Günlerimi hatıraların , leyalimi hayâlinle, düşlerimi seninle süsledim.
Omuzumda sevda yükü ; yorgun biçare düşsemde yorgunluk nedir hissetmedim!...
Terkedişleri yüreğime yakıştıradım!...
Kırıldığımda çekip gitmek varken,
En ağır imtihanım olsada, ben kalmayı, bir ömür beklemeyi yeğledim...
Baş köşenin rahatlığında değil dilimde dua naşideleriyle, kapı önünde oturup ölüyorken bile sensizlikte sessizce seni yaşamayı, aşkınla yaşlanmayı seçtim.
Her şeyi geride bırakıp gitmek mi,
Yoksa yüreğine koyup sabırla beklemek mi zor ?
Gidenlerin yükü kalanlarınkinden hafifdir; sen, gel sabırla bekleyen yüreğime sor!
Ağır olsada sadrım taşıyamayıp ezilsede sürgün yesem bile yüreğinden, ben bu sevdayı yitik duygulara, kurban etmeyeceğim.
Bu bir dilekçe, taahhüttür sevgili!...
Bütün kırgınlıklara, sessizce yağmur misali çiseleyen gözyaşlarımla, susarak, içimde kopan fırtınaya aldırmadan elif gibi dimdik, el ele gönül gönüle yürümeye, hep seninle olmaya, aşkla kalmaya ant içiyor, yemin ediyorum!...
...ay-misali
Yanlizligimdan sev beni
Ben seni Elif seçtim, şifalı ellerinin şefkatine emanettir yüreğim... Sana vav olmwya geldim...
Bir Dosta Mektup
Eskiden ne güzel başlardı mektuplar.
Satırlarımız sevdiklerimize selam ederek başlar, büyüklerin ellerinden, küçüklerin de gözlerinden öperek devam ederdi.
Ve bu satırlarda özlemden başka hiçbir duygu da olmazdı.
Hele bir de sevgiliye yazılıyorsa o mektup, titreyen ellerimizle tuttuğumuz o kağıt parçası, dünyanın en anlamlı, en kıymetli