Söyleşiden kesitler-6- bir derdim var bin dermana değişmem.
Niçin, niye, niçin yazıyorum?
Hüseyin Hakan 
Diğer Alçaklar Gibi
yaşadığımız yer kabuğunda olan bitenler karşısında kayıtsız kalamazdım. Kalabilirdim belki de fakat o zaman da bir süre sonra geriye hiçbir şey bırakmadan yok olup giderdim. Bunun yerine bilinmek, güzel hatırlanmak, fayda vermek ve gerçekte bir saksıyla, duvarla, avareyle aramda fark olsun istedim. İnsanlar metinleri okurken kendilerini dahil edebileceklerse etsinler, alıp sahiplensinler, anlatımın gücü ve alanın ciddiyeti sayesinde ortalama bir duyguyla tanışabilsinler istedim. Biraz mizahi olacak ama mesele şarkı sözüyle biraz oynayınca ortaya çıkıyor aslında: Ben sevdim, eller alsın.
İçime atmaktan, atıp yorulmaktan, huzursuz olmaktan, hem huzursuz olup hem içime atmaktan ve bunları yaparken yeniden yorulmaktan uzaklaşma imkânını yazmak sunduğu için devam ediyorum. Çünkü kendimden yola çıksam da başka hayatları anlatabilme imkânını, başka huzursuzlukları dürtme, onlarla bir araya gelebilmek ve bu sayede oradaki hayatlara dokunabilmek fırsatı buluyorum.
Ulu Tanrım, günah mı bu, bahar geldi, ben çağladım
Bu bir elin dileğidir, yad bir söze uyduğum yok
Dünya sevdi, ben de sevdim, eller güldü, ben ağladım
Sevdim ama dizlerinde bir defa baş koyduğum yok
Tanrım, bana çok mu gördün od savuran toprağımı?
Cennet senin, Kâbe senin, bir mezarlık yurdumu ver
Cehennemden alsın bırak dünya benim sorağımı
Bana yalnız bir içim su, baş koyacak biraz da yer
