Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
"İşte şimdi güzel bir şeyler yapmaya başladın," de- di Clay. "Ve o yüzden de sonuna kadar gitmen gereke- cek. Beni ağzının içine aldığında, sonuna kadar, tama- mıyla alacaksın."
"Oh, evet alacağım, kesinlikle sonuna kadar alaca- ğım."
Clay'in çamaşırını indirdi ve içinde yanan ateşten kıpkırmızı olmuş
Sayfa 31
"Senin uyanmanı ise her şeyden çok istedim. Her şeyden çok bekledim. Ben hakkında bilmediğim her şeyi arkadaşlarından öğrendim." dedi babam hüzünle gülümserken.
"Arkadaşlarmdan mı?" diye sordum merakla.
"Uraz'dan, Nisan'da, Eren'den, Bulut'tan..." dedi babam hüzünle,
"Ömrün boyunca yanındaydım, oysa onların kısacık bir zamanda tanıdığı Kumru'yu ben asla tanımıyordum. Uraz'la aranızdaki şeyi biliyorum.."' dedi babam.
"Aramızdaki neyi?" diye soruverdim bir anda, şok içinde.
"Yani bu... Duygusal durumu..." dedi zar zor. Bu da nereden çıkmıştı? Ona şaşırarak baktım.
"Uraz ve benim aramda hiçbir şey yok ki."
"Öyle mi? Ah zaman...Yanlış anlamışım demek ki. Ben senin de ona karşı duyguların olduğunu sanıyordum." dedi babam.
"Onun bana karşı duyguları mı var ki? Bu da nereden çıktı?" Hala şaşkınlık içindeydim.
Yine müzayede sitelerinde dolanıyordum, Phebus Müzayede'de Oğuz Atay'ın bugüne dek hiç görmediğim bir fotoğrafını açık artırmada görmemle şok oldum. Aslında Oğuz Atay'a ilgisini tahmin edebildiğim Haluk Oral kimseye bırakmazdı bu fotoğrafı, nasıl da gözünden kaçırmış? Ben para yönünden pek büyük bir kişi değilim, zengin olsam bile ruhumdaki fakir "saçmalama ulan bir fotoğrafa 1300 lira mı vereceksin!" diye beni vazgeçirir, biliyorum. Paraya acımayacak Oğuz Atay hayranları varsa haberdar etmek istedim. :)
Oğuz Atay
Haluk Oral
"Kılığı düzgün bir adamın sokakta simit yemesi yasaktır. Bütün yasaklar gibi bunun da bir kaçamak yolu yok mu ? Simidi kır, cebine sok. Tek elinle bir lokma koparıp, kimseye sezdirmeden ağzına at. Ama ben dişlerim sağlamken ısıracağım."
Sayfa 18Kitabı okudu
Araz'ın art arda cümleleri gözleri karşı duvardaki gölgelerini izleyen Uraz'ı öyle çok tetikledi ki bir anda abisine dönüp
cevaplayıverdi.
"Öptüm abi ben Kumru'yu." dedi tek seferde
"Ne?" Araz'ın şok içindeki sorusu ardından odada uzun bir sessizlik Oluştu. Sessizliğin sonunda konuşan yine Araz oldu.
"Oğlum, ne demek öptüm? Sana diyorum ki ne kadar tanıyorsun, kaç gün tanıdın, nasıl oldu? Sen bana diyorsun ki, 'Öptüm abi.' Sen beni delirtecek misin Uraz?"
Uraz yatak başlığına yaslandı ve düşünmeye başladı. Ne diyeceğini bilmiyordu. Bu zamana kadar kimseye böyle kolay çekilmemişti. kimseyle bu kadar çabuk yakınlaşmamıştı.
Araz haklıydı. Tüm bunlar nasıl olmuştu?
"Bilmiyorum abi... Kumru'ya çekildiğimi hissettim. O da öyle hissetmiş olmalı. Yaşadığımız her şey o kadar boktandı ki
orada benim için tek güzel sey Kumru'nun varlığıydı. Belki de hiçbirimiz oradan kurtulacağımıza inanmıyorduk. Belki
de hepimizin aklında son günlerimizi yaşadığımız gerçeği vardı ve her şeyi hızlandırmak istedik. Belki de ben son
günlerimde... Kumru'yu öpmek istedim...Ve bunu o da istedi."
"Ben..." dedim kafa karışıklığı içinde,
"Ne kadar zamandır uyuyorum?"
Doktor oldukça olağan bir cevap veriyormuş gibi bir anda konuşuverdi.
"Bir yıldır."
Duyduğum iki kelime öyle basit söylenmişti, öyle olağanmış gibi konuşulmuştu ki yaşadığım şok bile tereddüt vericiydi. Bu bir şaka mıydı? Benimle dalga mı geçiliyordu?
"Ben..." dedim gözlerimi kırparak
''Anlamıyorum. Bana ne oldu? Hiçbir şey hatırlamıyorum. Bu bir rüya mı? Tek hatırladığım duvarların arasında sıkıştığım
Gerisi yok. Ne oldu? Buraya nasıl geldim?" dedim can sıkıcı bir kafa karışıklığı içinde.
Baş ağrım giderek artıyordu, elimi zar zor aldırıp alnıma götürüyordum ki dikkatim büyük bir farklılığa yöneldi.
"Saçlarım!" dedim anlık bir şokla, "Saçlarım neden bu kadar uzun?"
Ellerim ile şok içinde saçlarıma dokundum. Saçlarım hatırladığım hallerine göre neredeyse on beş santim daha uzundu. Bu nasıl olmuştu?
"Kumru.." dedi karşımdaki kadın, "Kafan çok karışık. Önce ellerini indir bakalım.''
"Kiz beni her gece aldatıyor." dedi Bulut.
"Nereden haber alıyorsun?" diye sordum şok içinde.
''Rüyalarında.'' diye açıkladı Uraz.
''Rüyalarında ondan haber mi alıyorsun? Bunu nasıl yapabiliyorsun!" dedi Nisan şaşkınlıkla. ilk defa çok mantıklı konuşuyor gibi geliyordu.
Merakla Bulut'a baktık.
"Sadece görüyorum." dedi, "Haber filan almıyorum."
"Sanırm bu gece iki Nisan'ımız var." dedi Eren gülerek.
"Ne? Hani nerede?" diye sordum merakla.
"Sana diyor." dedi Uraz.
"Nesin sen? Tercümanım mı?" diye sordum kaşlarımı çatarak. Uraz gülerken araya Eren girdi.
"Türkçe profesörü." diye ekledi.
"Aynen öyle,'' dedim, "Ben sanki dediklerinizi anlamyormuşum gibi. O kadar karmaşıksın ki bir tek seni anlamyorum." dedim Uraz'a dönüp zar zor konuşarak.
"Gel dans edelim.'' dedi, "Başka türlü zapt edilemeyeceksin sanırım."
Bu can't-must paradoksunu kırabilmek, büyük bir gücün yardımıyla mümkün; ben de kendime böyle bir şey edindim. Ayıklık madalyonumu daima yanımda bulunduruyorum. Bana öğretilen şey şuydu: İçmeyi fena halde istediğin zaman bu madalyonu ağzına sok. Eğer erirse, bir kadeh içebilirsin...
Sayfa 427 - Stephen KingKitabı okudu
