Maydanoz ❤️❤️seni her elime aldığımda bu hikayeyi hep yaşatacaksın bana😔
Mutfak kapısının önünde, yerde, tam çocuğun ayaklarının dibinde, ağzı burnu kan içinde bir anne.
Başından omzuna kayan eşarbın üstünde martılar var.
Kocasının yumrukları altında bir yandan yalvarıp, diğer yandan kollarıyla kendini korumaya çalışıyor.
Çocuğun korku dolu
Yanılmaktan çekineceğim tek bir davam var sevgili. Yanılmak istemediğim, haklı olduğumu görmek istediğim tek bir davam var. O da sensin. Bu bir dava ise haklı gururunu yaşamak istiyorum. O günü görmek istiyorum ben sevgili. Bu yol çok çileli, kalp kırıcı, dikenli, taşlı... Ama yolun sonu çok güzel. Ben haklı çıkmak istiyorum sevgili...
Hani sana
Bebeğim Tehlikeliyim Diyorum
Anla beni. Ben sıradan bir dünya gibi değilim. Deliliğim var, başka bir boyutta yaşıyorum ve ruhu olmayan şeylere zamanım yok.
Charles Bukowski 
Sıradan Delilik Öyküleri
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve
Kendine İyi Bak
Kendine iyi bak bir "veda" değil "elveda" cümlesidir çoğu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasını gizler içinde...
"Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra ben yanında olmayacağım. Olamayacağım. İstesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmanı istiyorum. Olur da bir gün
Hayat ne kadar enteresan hayatıma dair var bir şeyler bir aile dizimi yaptırım dedim. Gidip o kadar eğitmenin arasından Kahramanmaraşlı bir eğitmeni seçmek gerçekten enteresan...2014 'te enteresan bir şekilde Adana Çukurova Üniversitesine geçiş yapmayı planlarken yine kendimi Kahramanmaraşta bulmam gibi. Farklı bir şehire işe gidip Kahramanmaraşlı bir yöneticiye denk gelmem... İstanbul'a gidiyorum gidip İMA'da eğitimdeyim yan yana gidip Paksu Ailesinin geliniyle oturmuşuz, eski patronlarımın gelini o da şans eseri yoklamada soyadı geçince merak edip ben sordum içimden de yok artık ya yine mi diyorum ama o kadar şaşkınım ki. Gerçekten hayat enteresan bakalım daha ne sürprizlerle karşılaşacağım.
Sonsuza Dek Sophia
Gözleriniz madam
Gözlerinize bakıyorum da
Sanki bir yangın yeri
Yüzünüz talan edilmiş bir
İmparatorluktan kalma gibi,
Bir şair oturmuş o iki kaşın arasına,
Tüten dumana ve akan kana bakmaksızın
Aldırmaksızın…
Patlayan bombalara şiir söylüyor gibi
Aslında aşktır en çetin meydan muharebesi
Siz koşuştururken lise bahçelerinde
Dilinizde Ahmet Arif’ten
Köprü ve otoyollara zam
Neyse ki arabam yok.
Suyun altına girip yıkanacağım
Zam musluğu açılmadan evvel.
Kirlerimden arınıp iyice
Memlekette daha sağlıklı yaşadığımı hisseceğim
Kahvede çayın tanesi hala on lira
Ekmekle aynı fiyata.
Ben her zaman dört bardak çay
İki ekmek yerdim.
Ekmeği yarım isteyemem çayı azaltmalıyım.
Senin kazandığını da
Şu satırlara gözlerim dolu başlıyorum, neredeyse bir yıl geçti aradan. Zaman akıp gidiyor gitmesine de şu sevdam zamanın akışına kapılıp gitmiyor, atamıyorum içimdeki kara yazgıyı. Defalarca denedim, yok olmuyor, başka tenlerde başka insanlarda aradım sende olanı, seni ayrı kılanı. Bulamadım, en sonunda gönlümde senin için kurduğum köşke hep geri döndüm. Paramparça olmasına rağmen buradan kopamıyorum. O parçaları toplayıp tekrar yapayım o köşkü dedikçe parçalar daha çok parçalanıyor, daha çok batıyor yüreğime. Ayrılmayacağım ben buradan, varsın olsun o parçaların altında kalayım. Vazgeçersem kendime, sevdama ihanet ederim. Ben burada daima seni bekliyor olacağım. Belki diyorum belki gelirsin, birlikte yeni bir köşk kurarız.