Anladık
bu gönül alevi eritiyor kemiklerimi
yüzdüğüm yerden yüzüyor beni balıklar
bu savaş kaybedilmeye müsait değil
herkesin ayrı bir kaldıracı var
dedim aşk ne de kutsaldır her şeyden
onlar leylayı ciddiye aldılar
dedim ben bugünü yazmadım
onlar da yarını anlamadılar
bi dünyalık ki kendime dönerim
her nefesimde batar bir güneş var içime
öyle aydın ki
"Bence ziyafet senin için epey keyifli geçecek, ben yanında olmayacağım ya,"
"Kaçıracağın için canın mı sıkılıyor?"
"Fakat...eh, bu bir parti ve partileri sevmeyen yoktur."
"Şenlikten sana incik boncuk getireyim mi?"
"İçlerinde büyükçe bir kızarmış kuzu budu olacaksa, tabii."
Sayfa 190 - Dex Yayınları, Chaol, Celaena
Adem'in Kelimeleri
“Ey Âdem! Sen ve eşin cennette durun, dilediğiniz yerden yeyin; fakat şu ağaca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz.”
Araf 19
Bir ağaç, insan hayatını değiştirebilir mi? Adem’inkini değiştirdi. Bizler tüm bu değişimin çocukları olarak, her şeyin bir ağaçla ile başladığını sanıyoruz. Oysa Adem’in sınavı cennette, ağaçtan da önce, toprağa
Halk, bu “Ene’l-Hak” demenin, büyük bir iddia olduğunu sanır. “Ene’l-Hak” büyük bir alçak gönüllülüktür. Çünkü “Ben Allah’ın kuluyum” diyen, iki varlık ispat eder; bir kendisini, bir de Allah’ı. Fakat “Ene’l-Hak” diyen, kendini yok edip mahvetmiştir. “Ene’l-Hak” diyor, yani “Ben yokum, hep odur; Allah’tan başka varlık yoktur. Ben tamamıyla yok özlüyüm, hiçim.” Tevazu burada daha çoktur. Halkın anlamadığı budur.
Fîhi Mâ Fîh, s. 44
İnsanın kendini elektroşok koması içinde bulması çok garip, olağanüstü bir olay. Böylesi korkunç bir olayı bir kez yaşamış olmak, sanki bir kez ölmekten daha öte. (Bana sonradan yapılan elektroşokları anımsayarak bir gerçeği kesinlikle biliyorum ki) elektroşokun ortası yoktur. Elektroşokun başlangıcı ve bitişi vardır. Ve ortası yoktur. İnsan için, hasta insan için. Ama ben o ölüm ortasını yaşadım. Ve işte şokun tam ortasındayım. Elektroşok verilirken düşünüyorum ve duyuyorum.
