Ben Yusuf değilim, bu kuyu derin.
Ben Nûh değilim, bu tûfan çetin.
Demedim mi ey gönül bu gutbet hazîn..
Bir bitirdiklerimiz var.
Bir de biriktirdiklerimiz...
Sayfa 170Kitabı okudu
Yusuf hayatında bir gün bile kendinden şüphe etmemişti. Dünyada her şeyi yapabileceğine inanıyor , gelecek günlerden korkmuyordu. Onu üzen bugündü. Devam etmemesi icap ettiği halde sürüp giden bu hayat onun nefsine olan itimatını da kemiriyor ve içinde şüpheler uyandırıyordu. Bazen kendi kendine : Niçin ben hiçbir şey değilim? diye sorar ve buna kandırıcı bir cevap bulup veremezdi.
"Niçin ben hiçbir şey değilim?"
Sayfa 147Kitabı okudu
