Oğuz Atay ile ilk kez tanıştım. Herkes onu okuyabilmenin zor olduğunu söyledi. Bende aynı fikirdeyim ama yazdığı dil ve anlaşılması zor çözümlemelerden dolayı değil. Okuduğumuz şeylerin bize hissettirdiği duygulardan dolayı zor bence. Çünkü okurken bir yandan aslında böyle insanların, yalnızlığın, yalnızlığı seven ve alışkanlık derecesine varan hislerin, güvenli alandan çıkamayan insanların yaşadığı o eziklik duygusunun var olduğunu ve bunu çok net anlatışından dolayı okumak zor.
Birbirinden eşsiz 8 hikayeden oluşan şahane bir başyapıt. Oğuz Atay bizden değil bence. Biz derken yalnız kalmayı göze alamayacak insanlardan bahsediyorum. Yalnızlığı hiç sevmeyen korkan insanlar kastettiğim. Çünkü Oğuz Atay postmodernist bir yazar. Bence içinde bulunduğumuz ortamın ve yaşadığımız hayatın kişiler üzerinde yarattığı travmaları, yabancılaşmayı, tüm etkileri görebilmiş hatta bunu bize aktarabilmiş bir yazar.
Korkuyu Beklerken de böyle yazılmış bir roman. Ana teması Yalnızlık. İnsanların yalnızlığın içinde boğuluşu, karşı çıkmaya çalışması. Göründüğümüz gibi olmamamız ve bunu bilerek yaşamamız insanları ve kendimizi anlamanın, iletişim kurmanın kolay yolu diyor Oğuz Atay.
Bir yandan okurken bir yandan da Oğuz Atay’ın hayatını düşündüm. Düşünsenize hayatınızda hep ama hep doğru tespitler yapıyorsunuz. İnsanların içini, kendi içinde ki hesaplaşmaları kişinin kendinden önce nasıl bilebilirsiniz ? O bilmiş.
Bu kitap sırf toplumsal sorunlarımızı anlamak için okunmalı. Daha önce hiçbir kitap bunu bu kadar hissettirmedi çünkü.
Keyifli Okumalar.
Hayvanlardan Tanrılara: Sapiens kitabı nihayet bende okuma fırsatı buldum.
Kitap 4 ana başlıktan oluşmakta;
1. Bilişsel Devrim
2. Tarım Devrimi
3. İnsanoğlunun Birleşmesi
4. Bilimsel Devrim
Kitabı incelemeden önce yazar hakkında
