Sadece kendini düşünen insan, en başta Rabb'ine karşı bencillik eder. O'na karşı sorumluluklarını ifa etmekten kaçınır
Sayfa 96Kitabı okudu
İnsanın kendi üzerinde durması, kendini sevmesi, kendine zaman ayırması bencillik değildir;insanın kendi kendine verdigi bir haktır ve bu hakkını da kullanmalıdır.
Sayfa 15Kitabı okudu
İçimden geçenleri bilselerdi beni dünyanın bir numaralı vatandaşı sayarlardı.İnsanları dinlerken sıkıntılı bir görünüşüm vardı: sanki, her zaman onların sözlerini bitirmelerini ve konuşma sırasının bana gelmesini sabırsızlıkla beklerdim. Bana kalırsa, bu görünüş çok aldatıcıydı. Bana kalırsa, bana kalırsa... ne yazık hiç kalmadı bana. Benden önce davranıp ne olduğumu, aslında ne kadar bencillik ettiğimi suratıma haykırdılar. Oysa, hepsiyle tek tek ne kadar ilgiliydim. İnsanlar benim için soyut kavramlar değildi. Birlikte bulunduğum sırada onlar için ayrı ayrı bir şeyler yapmak isteği ve bunun imkânsızlığı beni sarıyordu. Hangi birine yetişecektim?Hemen ortaya çıkmaya korkuyordum. Her biri, bir öncekinden o kadar farklı bir davranış istiyordu ki. Ben, gene hepsine yetişmeye hazırdım. Fakat, birinin yardımına koşmak, onun düşüncelerini paylaşmak bir öncekine ihanet olacaktı. Bu nedenle çekingen davranıyordum. Aslında her gördüğüm insana kapılıyordum. Hemen onun gibi olmak, ona bütün varlığımı sunmak ve onun bütün varlığını içime almak istiyordum. Her an değişmeye hazırdım.
Sayfa 687 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
