Gölge: Bende nefret ediyorum, senin nefret ettiğin aynı şeyden, geceden; seviyorum insanları, ışığın havarileri oldukları için ve seviniyorum yorulmak bilmeden idrak eden ve keşfedenlerin idrak ettikleri ve keşfettikleri zaman gözlerinde beliren ışıltıya. Bilginin güneş ışığı üzerlerine düşünce tüm nesnelerin saldıkları o gölge, o gölgeyim ben de.
Bilmeni isterim ki kırılgan bir ışık üzerime yayılıyor, bir gölgeyim, kırılgan bir ışık beni kendimden ayırıyor, silik, sadece bir gölge.
Reklam
Bende gölgeyim :)
“Ne doğan güneşim ufuklardan Ne de bir yıldız geceyi aydınlatan. Ben Gölge’yim...” Sonlu bir yerde, Sonsuz bir zamanda...
..Şimdi ise üstümden yaban domuzu sürüsü geçmiş sanki. Fena halde benzetmiş domuza beni. Kurbanlık bir gölgeyim. Bir zombi hayaleti. Hiçliğe boş bir tepki. Soracak olursanız "Derdin ne senin?.." Asla bilemedim ben, kim olduğumu. Kolejli burjuva mı, şeyhe müntesip mülayim bir sofu mu? Hiçbir diyarda hiçbir güneş hiçbir su...
Sayfa 138 - Alfa YayınlarıKitabı okudu