Bir Delinin Akıl Hastanesi Notları
Evet ben bir deliyim ve kendim olabildiğim tek yerdeyim. Kimseye sahte gülücükler göstermek zorunda değilim. Sabahın köründe benden istenilenleri yapmak için bir yere gitmek zorunda değilim. Kimseyi övmek, şımartmak ve egosunu tatmin etmek zorunda değilim. Özgürlüğün tadını zerresine kadar çıkardığım, kimseye hesap vermek zorunda olmadığım, saçma
Beton Yürekli / Anlatı / 18. Ocak Ayı Etkinliği
Bazen; bu alana hiç çıkma taraftarı değilim, öyle ki: başka yüksek bir alana çıksamda, aynı hüsranla karşılaşan -güzelliği incitemeyen gözlerim- eksik bir şehir görmekten nefret ediyorum desem: belki de, az bile kalan-bilen
-kendinden emin tavır sergiler gibi- sözcüklerimin de, yetersiz kaldığına şahit olurum.
Betonlaşmış yüreklerin, bir
Franz Kafka Sözleri
Huzur mu istiyorsun? Az eşya, az insan.
Benim yalnızlığım insanlarla dolu...
"Her şey olması gerektiği gibi: Üzüntülü ve ağır..."
Odamda günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?”
Yorgunum, hiçbir şey bilmiyorum; tek istediğim, yüzümü kucağına koymak, başımın üzerinde dolaşan
SADECE TANIŞIYORUZ
SADECE TANIŞIYORUZ
Otelin göz alıcı sarı ışıkları alında lobideki masların çoğu doluydu. Giriş kapısının sağ çaprazındaki köşede maslar birleştirilmiş kalabalık bir grup oturmaktaydı. Bazıları kel olmaya başlamış, bazıları ise saçları ağarmış ellili yaşların ortasındaydı hepsi. İçlerinde hiç kadın olmaması dikkatlerden kaçmıyordu. Çok yüksek ses
Huzursuzum. uzak uzak şeylerin susuzluğu var bende.
ruhum loş uzakların eteğinden tutmak iştiyakiyle çırpınıyor.
Uçacak kanatlarım olmadığını ve burada bu noktada ebediyen kalmağa
mecbur bulunduğumu unutuyorum.
Uyanık ve istekliyim. garip bir ülkede bir yabancıyım.
Sesin, nefesin bana imkansız ümidi fısıldayarak ulaşıyor.
Dilin, kalbime tıpkı kendisi gibi aşinadır.
Yolu bilmediğimi ve kanatlı atım olmadığını unutuyor,
Ebediyen unutuyorum.
Tedirginim. kalbimin içinde bir gezginim.
Uzayan saatlerin güneşli sisinde, semanın mavilikleri içinde
hayalin en engin şekiller alır.
Yalnız başına oturduğum evin her tarafındaki kapılarının
kapalı olduğunu unutuyor, ebediyen unutuyorum.