"Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum!" dedi. "Bu eksik sana değil, bana ait... Bende inanmak noksanmış... Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum... Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar...
Sayfa 132Kitabı okudu
Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum! dedi.Bu eksik sana değil, bana ait... Bende inanmak noksanmış... Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum... Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar... Ama şimdi inanıyorum... Sen beni inandırdın... Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum... Seni istiyorum... İçimde müthiş bir arzu var...
Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum, dedi. Bu eksik sana değil, bana ait...Bende inanmak noksanmis...Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım icin,sana aşık olmadığımı zannediyormuşum...Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar. Ama şimdi inanıyorum. ..Sen beni inandırdın. Seni Seviyorum.Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum .
Sayfa 148
"Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum." Bu eksiklik sana ait değil, bana ait... Bende inanmak noksanmış... Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanmadığım için sana aşık olmadığımı zannediyormuşum... bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar... ama şimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın. Seni seviyorum deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum... seni istiyorum içimde müthiş bir arzu var..."
Bu eksik sana değil, bana ait... Bende inanmak noksanmış.
Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum. Bu eksik sana değil, bana ait: Bende “inanmak” noksanmış…