Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
3
Kaydedilenler
28
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
- Ah, ah, iki gözüm Pyotr Andreyeviç! (İhtiyar derin derin içini çekti). Ben kendime kızıyorum. Bütün suç bende. Seni handa yalnız başına nasıl bıraktım! Ah, ahmak kafa! Şeytana uydum, şu kayyımın karısına bir uğrayayım dedim. Uzaktan akrabam olur. Tabii atalar sözünün dediği çıktı. Uğrama akrabaya, girer başın belaya. Of, of... Şimdi efendilerimin yüzüne nasıl bakacağım ben? Çocuklarının içki içtiğini, kumar oynadığını duyarlarsa ne demezler?
Sayın Hiç'e
Sana rağmen senin işgal ettiğin kendimden taşınıyorum. Gerçek bir gidiş bu. Kendimi terk ediyorum... En sonunda başardın. Nihayet hiç olmanı diliyorum artık...
Seni, kötü ya da iyi hiçbir hisle anmamayı diliyorum..
Herkese göğsümü gere gere seni savunduğum, boşu boşuna enerji harcadığım o günlerim, anlarım için çok kızıyorum kendime. Seni
kendime çok kızıyorum..
"Hiçbir duygu kaybolmaz, sadece bastırılır, bende öyle bastırdım diye kızıyorum şimdi kendime..."
Bende geç uyanınca kendimi çok kötü hissediyor ve kendime kızıyorum..
Bugün geç uyandık. Kendimden utanıyorum: çünkü ben geç kalkmayı vatana ihanet gibi algılayan bir ada mim. Ne o öyle, on birlere on ikilere kadar yatmalar? Sanki sabaha kadar teheccüd kılmış da beyimiz, öğle ne kadar uyuyor. Hoş; sabaha kadar teheccüd kilsan da uyuyamazsın öğlene kadar: hiyanet-i vataniyeden asarım seni,
"Her insan içinde çocukluğunu saklar ama çıkarmaya ödü patlar sakladıklarını.Hiçbir duygu kaybolmaz , sadece bastırılır , bende öyle bastırdım diye kızıyorum şimdi kendime."
Timaş yayınları
"Hiçbir duygu kaybolmaz, sadece bastırılır, bende öyle bastırdım diye kızıyorum şimdi kendime..."
Aynada yüzümü seyrederken bile seni görürdüm. Sen hiç böyle sevdin mi birini? Şimdi aynaya her baktığımda seni değil, senin bende bıraktığın izleri görüyorum. Yıkılmışlığımı, aldanmışlığımı görüyorum. Sana kızıyorum sonra... Kendime kızıyorum... Dünyaya öfkeleniyorum. Susuyorum. Ben ancak susunca bağışlayabiliyorum. İçimden sessiz bağışlamalar geçiyor... Seni mi yoksa öfkemi mi bağışlıyorum bilmiyorum.
Sayfa 131Kitabı okudu
