"Bir gün Tokyo'da hayatımın dönüm noktalarından birini yaşadım. Bir bahar gününün öğleden sonrası idi ve tren oldukça boştu, çocuklarıyla alışverişe çıkmış birkaç ev kadını, yaşlı iki-üç çift vardı vagonda. Tren istasyonlarda duruyor, pek inen binen olmuyordu. Bir istasyonda içeriye, avazı çıktığı kadar bağıran sarhoş, pis, leş gibi
Konuşurum bazen kendimle , deli olduğumdan değil ,
Dolu olduğumdan belki de ...
Beni benden iyi kim anlar ki hem zaten ..
Ben yeni yeni çözdüm hayatın matematiğini ,
Bitti bende o armutun sapı üzümün çöpü günleri ...
Ne başım kaldırıyor ,
Ne içim el veriyor zaten..
Kendimle olmanın getirdiği huzuru yaşıyorum yudum yudum sakince huzurla ..
Her geçen gün daha çok uzaklaşıyorum insanlardan ,
Her uzaklaşmam beni yakınlaştırıyor kendime ..
Geçte olsa anladım ki ,
Hayat kendinle iyi geçinince ve kendinle yetinince kimseye değil kendine bakınca güzel ,
Bana ben lazımım
Geri kalan her şey geride kalınca uzağımda güzeller...
Ben gamlı hazan sense bahar, dinle de vazgeç..
Melahat Pars (1918-2005),konservatuvarda öğretim görevlisidir. Son derecede güzel, alımlı, zarif, ince, nazik, olgun yaşlarda bir güfte ve beste sanatçısıdır. Bir erkek öğrencisi, duygularına yenik düşerek, hocası Melahat Pars'a âşık olur. Sanki rastlantıymış gibi her fırsatta karşısına çıkmayı huy edinir. Hoca merdivenlerden inerken, o merdivenlerden çıkarken hocasını süzer. Hocası bir yöne doğru yürürken, o karşı yönden hocasına doğru yürür. Bu tür rastlantılar o kadar sık tekrar etmeye başlayınca, Melahat Pars da durumu anlar, ancak görmezden gelir.
Bir gün merdivenlerden inerken, yukarıya çıkmakta olan öğrencisi, hocası Melahat Pars'ın önünde durur, boynunu büker, yüzüne derinden bakar ve sevecen bir sesle;
-Hocam ben size âşık oldum. Ne yapsam olmuyor. Sizi görmeden duramıyorum. Gece gündüz hayalimdesiniz.
Duygularımı kontrol edemiyorum, perişanım, beni anlayınız lütfen. Der.
Melahat Pars'ın yüzü kızarır. Hafifçe gülümser, yana çekilir ve yoluna devam eder. Evine vardığında ilham gelir, sabaha kadar çalışır ve bir beste yapar. Ertesi gün sabah, kendisine duygularını söyleyen öğrencisinin de olduğu sınıfta öğrencilerine;
-Arkadaşlar, gece bir beste yaptım bakalım beğenecek misiniz? Deyip udunu eline alır ve şu besteyi, kadınsı güzel sesiyle söylemeye başlar:
Ben gamlı hazan sense bahar dinle de vazgeç Sen kendine kendin gibi bir taze bahar seç Olmaz meleğim böyle bir aşk bende vakit geç Sen kendine kendin gibi bir taze bahar seç
Bestekâr hanımefendi, çaktırmadan âşık öğrencisine bir göz attığında, öğrencinin hüngür hüngür ağladığını görür...
youtu.be/tGapkk4W9so?si=...
Kadın
Kadın ve Nehir
Mehmet Emin Yıldız
.
Musul'un batısındaki Şengal Dağları bölgesinde yaşayan Ezidilerin Ezidi isminin Emevi hanedanının ikinci halifesi olan Yezid İbn Muaviye'den geldiğini düşünüyor. Bu yanlış düşünce üzerine 2014 yılında IŞİD tarafından orada yaşayan Ezidi halkı öldürülüyor, yaşadıkları yer dağıtılıyor. Kadınlar ve çocuklar öldürülmüyor ama türlü işkenceler, t.cav.z , ve köle pazarlarında satılarak yaşarken öldürülüyor.
.
Kitapta 2014 yılında Ezidi halkına yapılan saldırı, kadın ve çocuklara dayatılan işkenceyi bir Ezidi kadından okuyoruz. Kendisi gibi sayısız kadının balık istifi bir halde bir kamyonunun kasasındaki yolculuğu , aynı zamanda kadının geçmişi ile bu süreci arasında hatıralarla gidip gelmesi, ölümle yaşam arasında yaşıyor olup her gün defalarca ölmesi, açlık, t.cav.z , işkencelere maruz bırakılmaları ve yolculuk boyunca akıp kamyonun kasasının yırtık brandasından izlediği nehrin betimlemeleri... Ayrıca bir yeraltı mağarasına ellerinden kazıkla bağlanması , celladını nefes almak için beklemesi ve çoğunlukla da ölüme fısıldayan çaresizliklerini okuduğum bu kitap oldukça sarsıcı. Hemen okurum diye düşündüğüm bu kitabı okurken kadınlar ve çocuklara çok üzüldüm. Kitabın içine elimi uzatıp o çaresiz ,masum kadınları kurtarmak hissiyatı oluştu bende....
.
Kitap genel olarak bende yoğun duygular yaşattı. Böyle kitapları seviyorsanız okumanızı öneririm. 
Kadın ve Nehir
