Sonra yer altından konuşur gibi çıktı sesi, karanlık bir kuyunun dibinden seslenir gibiydi; kaygılı, bıkkın, boğuk, ümitsiz. Epeyce bir zamandır kaybolmuş da bulunmak ister gibi, bir kişi bile fark etse varoluşu yeniden anlam kazanacak gibi bir kalp sızıyla, kısacık bir şey söyledi ve cevabını bile duymayı beklemeden hızlıca yanındn uzaklaştı. “Beni aklında tutar mısın?”