Hiçbir şey ve her şey...
30 yaşa kadar 
Hakan Günday okumamış olmanın "keşke"si uğradı kültür mabedime. Ben daha ilk satırlarda göz gezdirip harf ve kelimeleri dizginlemeye çalışırken hissettirdi varlığını. Gölgesi düştü önüme, hesap sorarcasına: ‘’Otobiyografik belleğinin hakimiyetini aldığın yaştan beri niye kesiştirmedin yolunu?’’ Neyse ki ölmeden önce kesişti
Tamirci Çırağı
On yedi yaşında hayalleri ve umutları elinden alınan bir çocuktum. Mutsuzdum. "Mutsuzluğumun sebebi ne olabilir?" diye sürekli düşünüyordum. Liseye başladığım yıl, birçok Türk babasının oğullarını okula motive etme amaçlı söylediği, "Okumazsan seni sanayiye veririm" sözünü babam da beni motive etmek amacıyla söylemişti. Genelde
Bilinmeyen aranırken
ben sadece seni sevmeyi çok iyi bildim
uykumu sallandırırken darağacında ve
başrolde bir tüfenk
sekerek bir yenilgiden diğerine zafer zannedilen
üstelik uzaklarda yaşlanırken
Benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.
Balkonda
Kendiliğinden sönmüş bir sigaranın yanında buldular beni
Senin hatrına uçarken kuşlar
Hem üşenmiş hem vakti geçmiş göç
Sayfa 15 - Bülent ParlakKitabı okudu
Vedalar
Ve gecelerin de üstünü örten,
Karanlık vakitler olduğunu keşfettim.
Aslında, onlar beni buldular,
Ben onları ararken.
Ben, sadece etten ve kemikten,
Onlar ise,
Her şeyi barındıran bir beden gibiydiler,
Ve çoğalıp gidiyorlardı, tek bir hücreden,
Aynı yalnızlığım gibi.
Aynı yalnızlığım gibi bölünüyor,
Büyüyor ve hatta artıyordu