Kitapta eski yoksulluğunu anlatırken birden ünlü ve zengin olmuş Martin Eden'in dediği şu laf beni çok etkiledi:
"Neden karnımı o zaman doyurmadınız? Onlar o zaman yazılmıştı."
Sayfa 446Kitabı okudu
Çok acı çektim ben ve bu acı her türlü öğretiden daha çok etkiledi beni. Senin kalbinin eskiden ne halde olduğunu anladım. Eğildim ve kırıldım ama öyle umuyorum ki daha iyi bir şekle girdim.
Sayfa 544Kitabı okudu
Çok acı çektim ben ve bu acı her türlü öğretiden daha çok etkiledi beni. Senin kalbinin eskiden ne halde olduğunu anladım. Eğildim ve kırıldım ama öyle umuyorum ki daha iyi bir şekle girdim!
“Onun ölümü bir dönüm noktasıydı. Beni, toplam on beş yıllık evliliğimizde yaşadığımız her şeyden daha çok etkiledi. Bunu itiraf etmekten nefret ediyorum ama karımın hayatında beni gerçekten etkileyen tek şey, ölümü oldu.”
Sayfa 38Kitabı okudu
Denize açılmaya karar vermemi sağlayan şey, John Barleycorn'un müritlerini götürdüğü ölüm yoluna dair ilk görümümdür. Berrak bir görüm değildi ama yine de zihnimden akan görüntülerin, giderek birbirine karışan iç içe geçmiş iki aşamadan oluştuğunu seçebildim. Çevremdeki insanlara ait bu görüntülerde bizim yaşantımızın ortalama insanın hayatına göre çok daha yok edici olduğunu görmek, beni hayli etkiledi.
Sayfa 101 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Doğu'da geçirdiğim yıllarda beni en çok etkileyen bu olay olmuştur. Bilirsiniz, fillerle yapılan ayinleri, maşlahlarla, ölü kafalarından kolyelerle süslü tanrıça Kali'yi... Üç beş kuruşa takla atacak rahipleri; bunları hiçbir zaman çekici bulmadım ben. Oysa, susuz bir havuz gibi serin, o aydınlık cami beni çok etkiledi."
Sayfa 167 - Şule yayınları , NERUDA
Konuşmayı unuttum; akıcı akıcı olarak konuşabilirdim, fakat sen daha çok küçükken konuşmayı bana yasakladın, tek bir itiraz yok tehtidi, ve hemen ardından havaya kalkan el o zamandan beri beni takip ediyor. Kekeleyen tıkanan bir konuşma tarzı bebimsedim. Bu bile senin için fazlaydı. Sonunda sessizliğe büründüm. Bu durum hayatımın her alanını etkiledi.
“İbn-Hazm beni çok etkiledi; aşkı, sağaltımı kendi içinde olan, başkaldıran bir hastalık olarak niteliyordu; çünkü bu hastalığa yakalanan insan sağaltılmayı dilemez; aşk acısı çeken iyileşmek istemez”
Sayfa 432Kitabı okudu
HİLTON
Ankara’da Ulucanlar Cezaevi, bir müze olarak halkın ziyaretine açıldı. Gezmesi son derece ağır bir müze, boğazınız düğümleniyor, geçmiş bir zamanda derin bir yolculuk yapıyorsunuz. Cezaevinde bir tabela dikkatimi çekti, tabelada “Hilton Koğuşu” yazıyor. Algılayamadım ne olduğunu. O tarafa yöneldim. Bu koğuş diğer koğuşlardan farklı olarak iki katlı ve üst kattaki penceresi küçük bir aralıktan dışarısını görüyor. Mahkûmlar bu özelliği dolayısıyla oraya “Hilton Koğuşu” demişler ve kabul görmüş...
Koğuşun önünde durup gülümsedim, beni çok etkiledi. Bu, “buradan en zor
koşullarda bile mizah yapabilen, umudunu kaybetmemiş bir mahkum geçti”
demektir. Öyle ki, giderken izini bırakmış...
Çoğumuz bunu başaramıyoruz. Zorluklarla karşılaştığımız anda, mutsuzluk
duruma el koyuyor, gülmeyi bırakıyoruz, umudu siliyor ve çöküyoruz. Bana
göre, dünyanın en güzel meziyeti, “her şeye rağmen gidebilmektir”. Bunu
başardığında tutunacak dal buluyorsun, açık bir kapı aralığı görüyor, umut
ediyor ve başarıyorsun. Yere düştüğünde utanıp, ağlayıp, sızlanıp mı yerden
kalkacaksın, yoksa “nasıl da düştüm” diye gülüp, etrafındakileri de güldürüp öyle mi kalkacaksın? Sen karar ver...
Bu beni çok etkiledi, çünkü onu sadece kısa bir süreliğine görmüştüm ama onun kesinlikle eşim olacağını hemen anladım.
Annemin uzakta olması beni çok etkiledi. O andan itibaren, "sevgi" kelimesi her söylendiğinde güvensizlik hissettim. "Kadın" ile ilişkilendirdiğim duygu uzun zaman boyunca doğuştan gelen güvensizlikti.
Hayatım, komşularınız, doktorlarınız ve taksi şoförleriniz, ebeleriniz ve avukatlarınız olabilecek Müslümanlar sayesinde değişti, onlara rağmen değil. Düşünce liderleri ve çay üreticileriyle tanıştım. Topluma sadece ceplerinden değil, değerli zamanlarından da katkıda bulunanların zenginliği karşısında hayrete düştüm. Müslüman toplumunun büyükleriyle birlikte eski ince davranışları ve saygın hitabetlerine uygun bir şekilde oturdum. Arap çocuklarının kalbi eritebilen kıraatleri beni çok etkiledi. Onların cesareti ve kararlılığı, umutsuzluğa kapılmayı reddetmeleri, ben onlara bir yabancıyken dahi gösterdikleri comertlik sayesinde kalbim, isimlerin en güzeli olan Allah'ın evrensel sevgisiyle çarpmayı öğrendi.
Sayfa 314
Bende okurken içimde bir şey kırıldı :(((
Ama ben çok iyi hatırlıyorum, ne kadar ağrıma gitmişti bir keresinde ; işten eve giderken susamıştım da , yolda bir Müslüman evinin kapısını çalıp su istemiştim . Hemen getirdiler , ama bardak veya tas gibi bir şey de vermediler . Anladım ki ellerimi tas şekline sokmamı bekliyorlar suyu dökmem için. Madem ki öyle istiyorlar , yaptım ben de , suyu elimle içtim . Gerçi biliyordum Müslümanların bizim su aldığımız çeşmeyi hiç kullanmadığını , ama yine de etkiledi beni bu olay , gücendim , içimde bir şey kırıldı .
Sayfa 79Kitabı okudu
"Gerçekten böyle hissediyorsan, beni ilaç konusunda neden uyardın?"
Gözlerini kaçırdı "İlk oda arkadaşım, buraya gelişinden altı ay sonra öldü. İlaç aldım. Ben... Etkiledi. Bir süre."
"Ne demek bu? Seni nasıl etkiledi?"
"Tuhaf ve kopmuş gibi hissettim. Görüşlerim kesildi. Kalıcı olarak değil, tabii ki, birkaç haftalığına. Sonrasında onun nasıl biri olduğunu hatırlamakta bile zorlandım." Afrodit durdu. "Adı Venüs'tü. Venüs Davis." Gözlerini tekrar bana çevirdi. "Afrodit ismini alma nedenim oydu. Çok iyi dosttuk ve ben bir arada süper olduğumuzu sanıyordum.'" Gözlerine bir hüzün bulutu çökmüştü. "Ben Venüs'ü hatırlamak için her şeyi yaptım ve senin de Stevie Rae'yi hatırlamak isteyeceğini düşündüm."
Sayfa 289 - PEGASUSKitabı okudu
