“ARKADAŞ’IN ROTESTOSU” FASLIDIR
Tunalı Hilmi Caddesindeki (Ankara) bir apartmanın bodrum katı.
Arkadaş'ın annesini, babasını ve kardeşini ya da kardeşlerini getirmeye hazırlandığı günler...
Zaman zaman konuğu oluyorum. Birbirimize şiirlerimizi okuyoruz.
Arkadaş’ın son şiirleri beni şaşırtıyor. Çünkü okudukları tipik Atilla İlhan ya da Oktay Rıfat ya da Metin Eloğlu şiirleri...
“Yahu!” diyorum, “bu şiirleri sen mi yazdın?”
“Evet” diyor, “ben yazdım.”
Meğerse, A. İlhan, O. Rıfat, M. Eloğlu ve benzeri şairler gibi yazmak zor değilmiş! İsteyen, bir çırpıda onlar gibi yazabilirmiş! İşte bunu ispata çalışıyormuş.
Konuşuyor ve şu sonuca varıyoruz ki, eğer bizler “üstatlar” gibi yazabiliyorsak bu, bizim yeteneğimizden çok, “üstatların” oluşturdukları söylemin gerçekliğinden ileri gelmektedir.
O şiirlerini, sanırım, yırttı Arkadaş.