Kadercilik mi, kontrolcülük mü?
Bu anlayış farkının kökeninde ne vardır? Batı kültürü daha çok kontrolcü, Doğu kültürü daha çok kadercidir. Hayatını kontrol etme güdüsüyle yetiştirilen bir Batılı, bunu ideal yaşam durumu olarak kabullenir ve bir gün hayatı üzerindeki kontrolünü kaybettiğinde, hemen denetimi eline almak için yoğun bir çaba içine girer. Çok sayıda denemeden sonra
“Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.”
Reklam
"Eksikliğimi beni kaybettiğinde anlayacaksın."
Sayfa 41 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.
İçimde uzun zamandır birikmiş, dilimin ucuna gelip gelip geri dönmüş cümlelerin duyulmak için bu akşamı beklemiş olması epey münasebetsiz bir rastlantı, tamam, kabul ediyorum ama elimde bundan daha başka bir tarih yok, çünkü olmamalı, buna inanmak istiyorum. Bu geceden başka bir gece yok. Hem ona iyilik yaptım, diyorum. Annesinin geniş kanatlarının altında, doğduğu günden bu yana pamuklara sarılmış, öpülüp koklanmış, büyümesine hiç gerek olmamış, büyümesi ondan hiç istenmemiş, hiç düşünmemiş, ne zaman düşecek gibi olsa altına dünyanın en yumuşak minderleri serilmiş, ne zaman yuvadan uçmak istese bu boş hevesten derhal bir yolu bulunup vazgeçirilmiş, kırk dört yaşında bir insan yavrusu için bundan daha iyi özgürleşme vesilesi mi olur canım, diyorum. Bana da oldu kaç defa. Öldüm mü, ölmedim. O da ölmeyecek. De ki öldü, o vakit küllerinden doğacak. Sıklıkla öyle olur çünkü. Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum. Bu his merdivenleri inmem için arkamdan bir el gibi itiyor beni. Kum torbalarını attıkça hafifleyen bir balonum sanki, her basamakta biraz daha iniyor, indikçe yükseliyorum. Ben senin annen değilim. Ben senin annen değilim. Ben kimsenin annesi değilim.
Beni hâlâ sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey.
Sayfa 40
Reklam
+ Ben o durumdayken benden uzak durmalısın. İstemeden bile olsa seni incitmek istemiyorum. - Beni incitebileceğini hiç sanmıyorum, Sergei. Kasıtlı ya da değil. Senden korkmuyorum koca adam. + Korkmalısın Angelina. Kendimi tamamen kaybettiğimi hiç görmedin bebeğim. Eğer görseydin kaçar ve bir daha arkana bile bakmazdın. - Kendini kaybettiğinde diğer insanlar öyle mi yapıyor? Kaçıp uzaklaşıyorlar mı? + Eğer akıllılarsa, evet. - Şey, ben kaçmayı planlamıyorum, Sergei. Aslında daha da yaklaşıp sen gittiğin yerden geri dönene kadar sana sarılmayı planlıyorum.
Sayfa 176Kitabı okudu
Onu öptükten sonra aşağı kaydı ve sabahlığının kenarını iterek göğüs uçlarından birini dudaklarının arasına aldı. "Ah, bu çok güzel." dedi Jane, iç çekerek. Ware başını kaldırarak sırıttı. "Yardımın için teşekkür ederim." "Önerilerim tamamen özgecil değildir, biliyorsun. Belki Bayan Benbridge'e kur yaparken zaman zaman öfkelenirsin. Kontrolünü kaybettiğinde daha çok hoşuma gidiyorsun." "Kaltak." Ware şakadan hırladı ve Jane ürperir gibi yaptı. Ware sabaha kadar kalan saatlerini ikisinin de zevki için ilkel ve vahşi âşığı oynayarak geçirdi.
Sayfa 122
“Otan me hasis, tote tha me zitisis” “ *Eksikliğimi beni kaybettiğinde anlayacaksın.”
Beni hala sevdiğini sanıyor. Oysa artık sadece bir yaslanma olasılığıyım onun için. Dengesini kaybettiğinde elini boşluğa uzatıp da tutunuverdiği ilk şey. Artık kimsenin düşeyazarken tutunuverdiği bir şey olmak istemiyorum.
Reklam
"Eksikliğimi beni kaybettiğinde anlayacaksın"
Sayfa 41 - Türki İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
502 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.