Çocuk istiyorsan ben yanlış rotayım zaten. Önyargılar insanı yanıltır. Kendi önyargılarını kendine sakla ve bari bunca zaman sonra beni ben olarak tanıyıp kabul et.
ÜZERİNE BAŞTIĞIN TAŞLAR AĞLAMIYOR
ÖLÜYORLAR!
Bana sitemler etmişin
arkamdan.
Sevgimi dostluğumu senden kesmişim diye. Öncesinde ben sana eşimsin dedim. Sen ise sevgilimsin dedin bu söylemimi kabullenmedin. Ne kadar bencil bir düşüncen ve duyguların var. Bencilsin kendi söylemindi daha önceleri demiştin. Hayatın nasıl geçti biliyormuşsun.
kendini allah'ın yoluna adamış ve nefsini terbiye etmek arzusuyla bir mürşid’in yanında eğitim ve terbiye gören bir sûfînin cebinde bir miktar parası vardı. nefsine ve şeytana yenilerek bu az parayla önce karnını doyurdu, sonra zina etti. onu bilen ve tanıyan arkadaşı parasını harcamış olduğunu anlayınca, sordu ve nereye harcadığını söylemesini istedi. sûfî, arkadaşına cevap verdi:
bir miktarıyla madden aç karnımı, öbür kalan miktarıyla da mânen aç ve zâlim nefsimi doyurdum. ama şuanda anlıyorum ki, ikisi de beni aldattılar. zira karnım yine aç, nefsim ise hiç doymak bilmiyor.
ey insanoğlu!
bil ki aç iken, geç ele geçen yiyecek zevk verir.
çok yeme, kendine hâkim ol.
uyku gelmeden uyuma.
kemendi boynuna takılınca başını rahatlık yastığına koy.
çok uyuma.
yeri, zamanı ve sırası gelmeden konuşma.
konuşman gerekiyorsa söz toplarını ağzında iyi sakla.
çünkü söz ok gibidir.
ağızda durursa hâkim sensin.
ağzından çıkarsa hedefe gider ve hâkim o olur.
hükme göre muamele görürsün.
ya kanını bedeninde tutarsın ya da yersiz davranıp akıttırırsın.
sen gönül ehli olmaya bak!
zira mideyi de gözü de nefsi de ancak toprak öldürür ve doyurur.
bostan / şeyh sâdî şirâzî
Sır mı?
Bir sırrı mı var?
Bir sır!
Giz.
Gizler...
Ne albenili kelimedir bu sır! Ne dayanılmaz ve sihirli bir gücü vardır, herkesi kucaklayıveren...
Sırlar yani gizler, kendi uydurduğumuz gizemlerdir aslında. Tek tek üzerinde düşünüldüğünde, gizliliği dışında pek önemi, hatta anlamı da olmayan gerçekler yumağıdır onlar. Ama adını 'SIR'layıp, saklamak üzere başımızın tavan arasına gizlediğimizde, artık gizemin albenisi, kendine güvenli gülümsemesiyle, hain-hınzır parlamaya ve bütün gücün kendinde olduğunun bilinciyle ellerini ovuşturmaya başlamıştır bile: kovala beni, sakla beni, kork benden! Anlatmak, sergilemek, açık etmek için çatla, patla ve heyecanlan!
Sayfa 42Kitabı okudu
