Balkabağı ve tarçın
Doğum günü hediyelerin den ilk okuduğum bu yıl, Betül güçlü nün yedinci kitabı olan balkabağı ve tarçın ..
Aslında karakterin kendi kişiliğimizle alakalı olması ve kendimizden bir şey bulmamızla başlaması beni çok heyecanlandırdı..
Karakterlerden birce , çiçek , Jülide ve bensu yurttan atılmış dört kız arkadaşlar bir eve
İnsan galiba bir ölüme bir sevdaya cidden yenik düşüyor. Aşk ne garip duygu ki bakarken görememek,görürkende bakmamak gibi.İşte Savaş da aşkını görsede bakmamaya çalışarak hissettiklerini derinlere gömerek sindirmeye çalışsada olmuyor be.Gözünün önündeyken, kalbine yüreğine söz geçiremiyor.Gülfem’e olan tutkusuyla yıllarca cebelleşse de artık yenik düşüyor. Gülfem ve Savaş aynı mahallede büyümüş iki yakın komşunun çocukları, ayrıca Gülfem’in abisininde yakın arkadaşı.
Savaş bir asker.Zamanının çoğu görevde geçiyor.Arada bir karşılaşsalarda aileler yakın olunca eve döndüğü heran karşılaşıyorlar. Her anları itişip birbirileriyle zıtlaşmakşa geçiyor. Ee buda aşkın en güzel halleri.Savaş duygularından emin fakat olmayacak duaya amin dememek için uzal tutuyor kendini.Gülfem ise hislerinin derinlerde olduğundan bir haber.Bu iki karakter,dik başlı ve inatçı fakat bir okadar da birbirlerine benziyorlar.İkisinin bu inadı bazen beni delirtsede akıcı ve kendine has üslubu ile keyif alarak soluksuz okudum diyebilirim. Aşiyan serisi 3.kitapdan oluşacakmış. Bu nedenle ilk kitap karakterleri daha çok tanımak,özümsemekle geçti diyebilirim. Onların hislerini,iniişli çıkışlı yapılarını birebir hissettim okurken. Velhasıl ben kitabı sevdim çokda keyif alarak okudum yer yer Kaan’a ve Levent’e çok güldüm, yer yer de duygusallığı dibine kadar hissettim.
Aşkın her hali güzeldir,her hali acıdır,her halinde bir tutam mutluluk hep vardır diyerek alın okuyun bu duygulara sizde hasıl olun diyorum… Aşkla
.
Hayatta bir şeye ilgi duymalısın, dedim kendi kendime. Beni neyin ilgilendirebileceğini merak ettim, artık aşkla işim bitmişti.
Belki şarap tadımı kursuna gidebilirim ya da maket uçak toplamaya başlayabilirim.
...
Tarih öğretmeni bir adam ,tarih öğretiminin geriden ileriye dogru degil,ileriden geriye doğru ogretilmesi gerektiğini düşünüyor. Saramago bu tezden yola çıkarak ideolojik görüşünü yansıtmış ama bu kitapta kalan küçücük bir parça bana göre.
Aslinda kitabin arka kapak yazisi beni cok heyecanlandirdi.Daha da fazlası var özellikle sonuna
Bu yıl kendime bir okuma listesi yapmıştım. Listeyi belirlediğim sırayla okuyamadım. Araya çokca kitap girdi. Listedeki son kitabı bitirince, birden boşlukta kaldım. Ne okumaya karar veremedim. Şaştım kaldım. Oysa listeye uymaya çalışırken fütursuzca giriyordu araya başka kitaplar. Şimdi hepsi kaçtı sanki. Geçiyorum kitaplığın karşısına hangisini
PAPATYALAR SOLARKEN
“Yaşamak; gecede yıldızı, gülde kırmızıyı hissederken yürekte umudu eksik etmeden aşkla bakabilmeyi öğrenmektir.”
“Bu hayatta çaresizlik diye bir şey yoktur. Çaresizlik; tembel ve cahil insanların uydurduğu bir bahane, sığınaktır. Onlar, deve kuşu gibi başını kuma gömüp, koca gövdelerini saklıyorum sanan bir avuç aptal
