"Tanıyıncaya kadar insan kendini... Tüketir ömrünü. Geçti ömrüm... Kırk bahar açtı çiçeklerini yüreğimde... Kırk kışa tanık oldu gövdem... Yüzlerce kasırga ve yel salladı her yanımı...
Sayısız kar ve yağmur yıkadı beni. Bilirsin... Coşkudur gençlik, bilmeden... Bilgidir yaşlılık, yapmadan...
...
Aç koynunu geliyorum sana. Kucakla beni...
Ancak uyandırdı beni yaşlılık derin uykudan. Bahar gençliktir, kış yaşlılık. Bahardan sonra gelir kara kış. Ancak unutma ki, kışta bile saklı baharlar vardır..."
Bu aralar okuduğum ve sanki içimdeki duygulara ses veren bir kitaptı. O yüzden bir inceleme yazmak istedim. Bir gencin saklı olan bir asayı arayışıyla başlıyor. Ama saklı olan asanın bir kitapta olması açıkçası beni derinden etkiledi. Sanki burada da bir şifre verilmek istenmiş gibi geldi bana o yüzden heyecanla sonunu bekledim. Acaba bir kurgu mu diye. Ama tam da hayal ettiğim gibi sonuçlandı sonu. Çok da fazla Detay vermek istemem kitap hakkında. Biraz da kitaptan alıntı paylaşmak istiyorum.
Sevgili genç bir şeye sahip olmadan önce ona layık olman gerekir büyük başarı Liyakat gerektirir.
Zorlanmamış bir akıl ve Yürek hayatın hakkını ödememiştir.
Unutma insan kaybettikleri, yaşadıkları ve yaşayacaklarının toplamıdır Çünkü her insan bir birikimdir.
Sevgi en güçlü çaredir. Sevgi kendi yolunu kendisi açar sevginin öyle bir gücü vardır.
Kurmadığın saat çalmaz. Kendini yetiştirmeye devam et.Bir şeyleri değiştirmek istiyorsan vazgeçmemelisin. Belki bir sonraki adım tam değişimi yaratacaktır.
Keyifli okumalar diliyorum inşallah büyük bir çoğunluğun okumasını ümit ediyorum.
Saklı AsaAnooshirvan Miandji · Bilgi Yayınevi · 0217 okunma
Kimsenin yanında kendimi senin yanında olduğum kadar rahat hissetmedim. Sanki tamamen kendim olabiliyorum, hatta yalnızken olamadığım kadar. Beni kendime yaklaştırıyorsun.