Selma'nın yeşil bakışları dipsiz uçurumlara sürükledi ya beni...Mutluluk doldurdu ya içime...Ben onun hırçın,kendini ezdirmeyen,çok konuşan haline vuruldum.Hasret içimi dağlarken zaman onu düşündükçe daha kolay akmaya başladı sanki.Beni benden alan,dudaklarımdaki ateşi körükleyen tenini düşündükçe gecenin karanlığında yandım ki ne yandım.Özlemin külleri savruldu durdu.