Bir yanı ile içi ısıtan tebbessüm ettiren diğer yanı ile dünyanın en ağır tabutlarını taşıyor hissi yaşatan öyküleri ile bir Tarık Tufan kitabı..
Politik argümanların havada uçuştuğu bir dönemde, derin bir duygusal kırılma yaşatan, dışarıdan bakıldığında her bir bataklığın olma ihtimali olan bir semtin, içinde yaşanan sıcak temiz hikayeler...
Kısa öykü kitapları bana göre olmadığı kanısına varmışken Tarık Tufan bu önyargımı kırdı..
Okurken kendimi o mahalleden birisi gibi hissettim. Ve acaba benim hikayem hangi sayfada gelecek diye bekledim heyecanla..
Ama gelmedi.Herhalde başka kitabında yazacak beni.. :)
"O vesikalık fotoğrafları ölmek için çektiriyorlar" bu cümle kalbime yük olup beni dağladı..
Çoğu iç sızlatan Türkiye'nin gerçekleri olan, yalın akıcı bir dille yazılan, kimisi yaşanması mümkün, kimisi dibine kadar malesef en imkan dahilinde olan hikayeler ile güzel bir okuma serüveniydi benim için..
Vesselam..
