155 syf.
·
Not rated
Cart Curt
Madem ki bu bir etkinlik iştiraki, o halde her şeyden önce kıymetli yazarımız Rıfat Ilgaz'ın hayatına, bilmeyen arkadaşlarımız için kısa yollu bir göz atalım, halihazırda bilenlere de hatırlatmış olalım:
Kimliğinde 7 Mayıs 1911 yazıyor olsa da, annesinin demesine göre 1910 yılının karlı bir Şubat gecesinde Kastamonu'nun Cide ilçesinde dünyaya
AŞK İLE VAROLUŞ
Herhangi bir insan değişimden korkabilir mi? Değişim olmadan ne var olabilir? Evrenin doğasına bundan daha yakın, daha uygun ne olabilir? Odunlar değişime uğramasa yıkanabilir misin? Besinler değişime uğramasa beslenebilir misin? Diğer ihtiyaçlarının hangisini değişim olmaksızın giderebilirsin? O halde senin değişiminin de buna benzediğini,
Kendine Ait Bir Oda
"Napoléon ile Mussolini'nin kadınların aşağı olduğunu ısrarla söylemelerinin sebebi budur; kadınlar aşağı olmasa, kendilerinin büyümesi duracaktı.....Kadın gerçeği söylemeye başlarsa, aynadaki adam küçülür; hayata uygunluğu azalır. Kahvaltıda, akşam yemeğinde kendini olduğundan en az iki misli büyük görmezse, hüküm vermeyi, yerlileri
"Meşhurdur ki, son pişmanlık fayda vermez." Kitabın bu son sözü aslında romanı özetler hâlde. Zira yapılan hatalardan ders alınmayış ve her defasında kötülüğe bir adım daha yaklaşmak insanı felakete, uçuruma sürükler.
İşte romanın baş kahramanlarından Ali Bey'de bu uçuruma sürüklenenlerden. Nitekim kitabın başlangıcında,
Namık Kemal
'' Fakat ülkemizin durumu malûm: Dostlar arasında kalbin üzüntülerini saf bir biçimde göstermemek arkadaşlık adabından sayılıyor. Eğlence gibi hükümsüz şeylerde bile beğenmediğini ikiyüzlülükle beğenir gibi görünmek insanlık görevi sanılıyor ".
'' İnsan bir garip hayvandır, her şeye alışır, her alışmadığı şeyden korkar. Hatta bazen o kadar korkar ki, ölümü örneğin dünyada en çok fanilikle bilinen ikbalden ayrılmaya bile tercih eder''.
'' İnsan her adımını mezardan uzaklaştırmak için atar, yine her adımda mezara bir adım daha yaklaşır. Nitekim her nefesini hayatını uzatmak için alır. Yine her nefeste hayatından bir nefeslik zaman azalır''.
'' Çareyi hilede görenlerin karı kovmaya imkan bulamadıkları fenalığın meydana gelme zamanını uzatmaya çalışmaktır''.
Herkese merhabalar nisan ayının ilk kitabı Türk edebiyatında ilk edebi roman olarak bilinen Namık kemalden İntibah: Sergüzeşt-i Ali Bey'i (Uyanış: Ali Bey'in Macerası) ile sizlerleyim. Kitabı beğenerek okudum benim açımdan güzel ve akıcıydı dönemin sosyoekonomik şartlarını kadın - erkek ilişkisini gönül ve arkadaşlık bağları zenginleştirilmiş bir dille anlatılmış durumda. Kitapta geçen olay örgüsü ve okuyucuya geçirilen duygular, verilmesi gereken mesajlar açık ve net bir şekilde verilmişti. Kitabın konusuna gelecek olursak serüven dönemin başkenti olan İstanbul'un çamlıca ve mesire yerlerinde geçip iyi bir eğitim ve terbiye almış olan halet-i ruhiye'si ince ve bir o kadar da saf olan Ali Bey'in yolu Mehpeyker adlı hafifmeşrep bir hatunla kesişip âşık olduktan sonra başlamakta.
" İnsan her adımını mezardan uzaklaşmak için atar. Yine de bir adım attıkça mezara giderek yaklaşır. Nitekim her nefesini hayatı uzatmak için alır. Yine de her nefeste hayatından bir nefeslik zaman azalır." gibi iddialı ve can alıcı bir pasaja sahip bu eseri daha önce neden okumadığıma şaşırdım. Eski eserlerdeki sıcak ve samimi duyguyu daha ilk cümlelerden hissettiren bir kitaptı. Her bölüm başında verilen beyitler herkesin kendisinde bir şeyler bulabileceği cinstendi. Son sayfalara doğru duygusal yoğunluğu fazlaydı ama çok güzeldi. Benim gibi okumakta geç kalmış olanlara tavsiye ederim.
