Ruh doktoruna göründüğümüzde hemen tanı koymasını bekleriz ya
Kapıdan girdiğim an ondan nefret ettim. Nazik, çirkin, sezgi sahibi bir adam düşlemiştim. Başını kaldırıp benim göremediğim bir şeyi görmüşçesine "Hah!" diyecekti, yüreklendiren sesiyle. Ve ben de ona ne kadar korktuğumu, ağzı olmayan havasız bir çuvalın derinliklerine tıkılıyormuşçasına nasıl dehşete kapıldığımı anlatacak sözcükleri bulabilecektim.
Bir iş adamı arkadaşıyla yürürken her zaman gazete aldığı bayiinin önünde durur. Adama "günaydın" der güleryüzle ve gazetesini ister. Adam da suratını ekşiterek kaba bir şekilde gazeteyi uzatır. Ayrılırken de gülümseyerek teşekkür eder ve iyi günler diler.
Arkadaşı şaşırarak "Satıcı hep böyle kaba mı davranır?" diye sorar.
"Evet ne yazık ki..." diye cevaplar iş adamı.
"Peki sen hep böyle nazik ve kibar mı davranıyorsun ona?"
"Evet." diye cevaplar.
"O sana böyle kötü davranırken, sen neden inatla iyisin ona?"
İş adamı gülümseyerek cevaplar arkadaşını:
"Onun tavrının benim tavrımı etkilemesine izin veremem. Onun gibi davransaydım benim davranışlarımı o belirlemiş olurdu. O mutsuz olmayı seçiyorsa, bunu değiştirmeyi ancak kendi seçer. Ama birşey kesin. Nasıl hissedip davranacağıma bir başkası değil ben karar veririm."
15. Temmuz Ay'ı Etkinliği/Deneme/Evlilik
Melih Kibar - Sessiz Veda
youtu.be/lbpMjhFJ_Dk
EVLİLİK
Nerelerden başlanmalı ki söze bilmem…
İki hayatı bir etmek deriz ya, silkelenen hayatlar görürüz. Hep mutluluklar dileriz, bir türlü görünemeyen, mutluluklar. Çok azımız görmüştür mutlu bir yuva, yaşamıştır, tesadüfen denk gelmiştir…
Neler oluyor da, o verilen sözler,