Orhan Pamuk’un Sessiz Ev romanından alıntılar:
Kelimelerin insanı heyecanlandırdığı zamanlar da vardır, bilirim. Merhaba der biri, seni dinler, hayatını, sonra kendi hayatını anlatır, ben dinlerim ve böylece birbirimizin gözünden birbirimizin hayatlarını görürüz.
Yenilgi ve zaferin yalnızca birer kelime olduğunu düşündüm; hangisine inanırsan
SÖZ: SAVAŞ EZGİ
Sivas (Gün Tutuşur)
Yumrukluyorum duvarları
Yumrukluyorum kara gecenin bedenini
Ellerim kan içinde nehirler taşmış yanaklarımdan
Otuzyedi can
Otuzyedi gül çatlamış susuzluktan Sivas’ın içinde
Nasıl uyku tutar gözlerimi?
Döne döne semaha dönenler tutuştu önce
Sonra türküler
Sonra da şiir çığlıksız düştü türkülerin yanıbaşına.
Sivas,
Boşversene sen niye beklemeli
Sıktı artık bu kent beni
Çekip gitmeliyim hiç düşünmeden
Bulmalıyım aradığım o yeri
Şiirmiş, bilgelikmiş her neyse
Ne varsa benden kalsın geride
Kalsın o yalanlar, o yalan ilişkiler de
Ve ölümler ki sevdanın ikiz doğurduğu
Yetsin, taşımak istemiyorum hiçbirini yedeğimde
Nerdesin ey benim hergün yeniden doğan
Victor Hugo'nun Hz.Muhammed adlı şiiri
HZ.MUHAMMED
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu
Her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu
Oysa sadece yirmi ak vardı siyah sakalında
Durup su içen develeri izliyordu arada sırada
Böylece, deve güttüğü zamanları hatırlıyordu.
Sanki Cenneti görmüş, İlahi Aşkı
Stefan Zweig...
Ben kaç hayat yaşadım? Bütün bu hayatlar benim miydi, yoksa okuduğum birer kitap mı? Sıkıcı okul saatlerini edebiyata ayırmak için her gün yeni teknikler bulurduk. Öğretmenimiz Schiller’in “Saf ve Duygusal Şiir” adlı eseri hakkında eskimiş bilgilerini aktarırken bizler, hocanın adını bile duymadığı Nietzsche ve Strindberg’in eserlerini sıraların altında gizli gizli okurduk. Sanat ve bilim alanındaki her şeyi bilmek, tanımak, anlamak isteği bir ateş gibi tüm bedenimizi sarardı. Öğleden sonraları üniversite öğrencilerinin arasına karışır, seminerleri dinler, tüm sanat sergilerini gezerdik, otopsileri izlemek için anatomi derslerine katılırdık. Bir şeyler öğrenebilmek için her şeye ve herkese olabildiğince yanaşırdık. Filarmoni orkestrasının provalarına gizlice sokulur, sahafları dolaşır, dünden bu yana yeni çıkan her şeyi hemen öğrenmek istediğimiz için kitapçıların tezgâhlarını karıştırırdık. Her şeyden önemlisi de okurduk elimize geçen her şeyi okurduk. Kütüphanelerden kitap alır elimizdekileri değiş tokuş yapardık.”