Selim Işık Günseli'ye veda mektubu
günseli, son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum. sevgilim, şeytan bilir nelere takılıyorum, neler düşünüyorum. günlerdir yatıyorum. hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim. evet aklım gene
Sayfa 521Kitabı okudu
Selim Işık-Günseli’ye Veda Mektubu
(BİR ÖLÜM ANCAK BU KADAR DERİNDEN ANLATILIRDI)
Selim Işık gerçek olsa herhalde ölümü ancak bu kadar ağır gelirdi insana. Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar’ında intihar etmeden evvel sevgilisi Günseli’ye yazdığı veda mektubunu şuracığa iliştiriyoruz.
“günseli, son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum.
Sayfa 531Kitabı okudu
YANLIŞ GİDİYORUZ
İlçe Ortaokul Almanca Öğretmeni bir arkadaşına şu mektubu yazıyordu:
Sevgili..............
Burda boğuluyorum artık. Edebiyat yapmıyorum. Gerçekten boğuluyorum, hava yetişmiyor, soluğum kesiliyor. Hıdırlık Doruğu'nda insanı yere çalan sert yel bile, ciğerlerime boğucu gaz gibi doluyor. Ancak kendimi bilmemesiye, kendimi
Selim Işık - Günseli'ye Veda Mektubu
“günseli, son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum. sevgilim, şeytan bilir nelere takılıyorum, neler düşünüyorum. günlerdir yatıyorum. hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim. evet aklım gene
Kitaplığına gittim. Yaslandım. Kitaplık sallandı. Dr Nevele’ye bakıp "Seninle konuşmuyordum," dedim ama başını kaldırmadı. "Jessica’yla konuşuyordum ben."
"Jessica burada değil."
Kitaplığı ittiğim için kitaplar yere düşüp odaya dağıldı. Çıkan sesten ürktüm. Kapıya koşup açtım. Dr Nevele ayağa kalktı. Kapıyı
Sayfa 14 - Budala KitapKitabı okudu
Benim talihsizliğim tüm insanları doğal olarak başta önemli gördüklerimi tüm mantığımla ve kalbimle iyi insan olarak görmemde (şimdi bir adam girdi ve yazdığım bu düşünceleri yüzüme de yansıttığım için şoka girdi) Ama nedense bedenim bu insanların mecbur kalmadıkça, hep bu şekilde iyi olacağına inanmıyor, bedenim korkuyor, dünyayı iyileştirecek bir girişimde bulunmaktansa duvara silip beklemeyi tercih ediyor
