Ve
Ben yine ölendim, yine kurşun yiyen.
Yine sakat kalandım. Yürüyemeyen, göremeyen.
Yetim kalandım, öksüz kimsesiz.
Ve yine yalnız..
Filistin yalnızdı
Kudüs yalnızdı..
Günaydın. Çok isteriz ya bazı şeyleri, çok hak ettiğimizi düşünürüz. Hem bunlar öyle büyük arzular yahut hezeyanlar da değildir. Feyyaz Kayacan bir başka kitabında, "Hani dünyalar benim olsa nesi eksilirdi dünyanın?" diye sorar. Biz de bu soruya cevap aramaktayız sevgili okur. Ona buna nasip olan dünyaların zerresi bize niçin nasip
Oyalanarak hayatta kalmaya çalışıyorum bir yandan, tüm bu anlamsızlığın giderek derinleşen boşluğuna düşmemek için düşünmüyorum çünkü aslında biliyorum ki düşünmek demek o kuyuya sarkmak demek. Hızlı hızlı yürüyorum evin içinde, sabah kalkıyorum, yatakları topluyorum. Gece üşenip toplamadan yattığım salonu topluyorum. Etrafa dağılan oyuncakları,
OT ADAM (KENDİ YAZDIĞIM ÖYKÜDÜR)
Çoğu zaman kızgın oluyordun bana, biliyorum. Hem de çok kızıyordun. Öyle öfkeleniyordun ki o anda oluşan enerjiden bir ülke bile aydınlanırdı kesin. Benim ne kadar cahil bir insan olduğumu, dünyanın en geri kafalı insanı olduğumu düşünüyordun kesin böyle anlarında. Belki küfürler bile ediyordun bana içinden. Beni beğenmiyor ve benden utanıyordun.
YAZDİĞİM YAZİLAR ORTAK OLSUN HUZNUNUN HİZASİNA.
Kalbim ağriyor anne benden sakladigin her sey ve her gun icin ağrimaya devam edecek, en kötüsu ne biliyor musun?
Sana bunu belli etmemem cunku bilirim yaptigin en buyuk eksiklik bu olacakti
Bana Dünyam ile ilgili her şeyi anlatmaya calistn " Yolda yururken dikkat et ayağin kayarda dusersin
Neden seni bu kadar çok seviyorum diye soramıyorum kendime. Çünkü cevabını biliyorum. Neden benden nefret ediyorsun acaba diye soruyorum kendime. Ama bunun cevabını bilmiyorum. Birbirine karşı tamamen zıt şeyler hisseden insanlar gibiyiz. Yazdığım şeyleri ya hiç görmüyorsun ya da sende hiçbir şey uyandırmıyor. Sen benim yerimde olsaydın kendini