Ailemi oluşturan her birey onlarca travma yaşatmalarına rağmen musmutlu hayatlarında keyiflerine bakıyorlar,arkada kalıp tüm bunlarla boğuşup, mücadele eden benim..Kimi zaman dalga konularına alet oluyorum,kimi zaman aman Fatma da çok abartıyor moduna giriyorlar..Bir de her şeyi yapıp ettikten sonra af dileyenler oluyor..Karma herkese bir gün uğruyor işte..Tüm bu dengesizliklerin içinde dengemi korumaya,akıl sağlığımla baş etmeye çalışıyorum.Bir yandan her şey yolunda giderken bir yandan bu hislerin asla geçmeyecek olması beni çok kırıyor.Gerçekten mutlu ve dinginim, artık eskisi gibi günlük yazmıyorum,oradan anladım.Her kötü şeyden sonra hayatımda müthiş güzel şeyler oluyor,o yüzden bir sınavın içinde olduğumu ve bunun öğrenene kadar tekrar edileceğini kavradım.Öğrenmeye çalışıyorum, mümkün olduğunca çabuk..Ama bazen insan düşünmüyor da değil ben bu insanlara ne kötülük yaptım ki beni böyle yerden yere vurdular diye..Umarım bir gün kötülüklerine karşılık teşekkür edebileceğim bir hayatım olur..İnanıyorum..İnanmasam ölürdüm zaten..
Özdemir Asaf
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Koca bir ah taşıyorum geçen yıllarımdan, koca bir yük… Sevdiğini kaybetmekten büyük acıyla geçen yıllarda unutulmayan (unutulamayan) hatıralarla dolu koyu renkle yazılmış yazgımla yaşama uğraşı işte benimkisi. Hayatım yüreğim sızlarken mutlu bir yuva izleyişim bir kaç arkadaş arkadaşın çaldığı benim nefret ettiğim 4 5 dakikalık şarkılardan ibaret işte.
Hep o benim hayatım için kendi gövdesini siper edip önümde durmuştu. Bu sefer ben onunla şeytan arasındaki duvar oldum. Şeytanın attığı kurşun aniden önüne atladığım bedenime saplandı. Gülden akan kan bu defa sadece bülbülün kanadına değmedi. Bülbül baştan ayağa kana bulandı.
-Bülbül Kapanı
1.Benim Dünya’m.
2.Benim hayatım.
3.Benim anam.
4.Benim babam.
5.Benim evim
6.Benim idolüm
7.Benim geçmek istediğim voleybolcu.
(\_/)
( •.• )
( 🏐 )